Orofarengeal disfaji tanılı hastalarda yutmanın ultrasonik değerlendirilmesi

Abstract

Orofarengeal disfaji; inme, travmatik beyin hasarı, Parkinsonizm, nöromuskuler hastalıklar gibi birçok nörolojik bozuklukla beraber baş boyun bölgesi patolojilerinde sıklıkla görülen bir yutma bozukluğudur. Yutma değerlendirmesinde Videofloroskopik Yutma Çalışması ve Fiberoptik Endoskopik Yutma Çalışması en sık kullanılan objektif yöntemler olmasına karşın her iki yöntemin de bazı kullanım kısıtlılıkları mevcuttur. Bu iki yönteme bir alternatif olmamakla birlikte, ultrasonografik görüntüleme pratik bir tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak önerilmektedir.Bu çalışmanın amacı; orofarengeal disfaji tanısı almış bireyler ile herhangi bir yutma bozukluğu olmayan sağlıklı bireylerin yutma mekanizmalarının ultrasonografik görüntüleme yöntemi ile karşılaştırılmasıdır. Çalışmanın katılımcıları Yunus Emre Devlet Hastanesi Mavi Hastane Yerleşkesi Yutma Kliniği'nden orofarengeal disfaji tanısı almış 16 birey ile sağlıklı 20 bireyden oluşmaktadır. Çalışmada ilk olarak katılımcıların yutma ve beslenme durumları Disfaji Handikap İndeksi, Yutma Fonksiyonu Tarama Testi ve Mini Nütrisyonel Değerlendirme ölçekleri ile belirlenmiştir. Sonrasında yutma mekanizmaları üç farklı su miktarı ile ağız tabanı kaslarının hareket süresi ve hareket aralığı bazında ultrasonografik görüntüleme yöntemi ile değerlendirilmiş, elde edilen veriler iki grup arasında kıyaslanmıştır. Çalışmanın sonucunda ağız tabanı kasları hareket süresinin her üç miktarda da kontrol grubuna kıyasla disfaji grubunda anlamlı ölçüde yüksek olduğu görülmüştür (p<.000). Hareket aralığının ise iki grup arasında anlamlı derecede farklılaşmadığı bulunmuştur (p>.05).

Oropharyngeal dysphagia is a swallowing disorder seen as a symptom of many neurological disorders such as stroke, traumatic brain injury, Parkinsonism, neuromuscular diseases as well as pathologies of head and neck region. Videofluoroscopic Swallowing Study and Fiberoptic Endoscopic Swallowing Study are two objective methods most frequently used in swallowing assessment. However, these methods have some practical limitations. Although not an alternative to these methods, ultrasonographic imaging is recommended as a practical complementary assessment tool.The aim of this study is to compare swallowing mechanisms of individuals with oropharyngeal dysphagia with those of healthy individuals via ultrasonographic imaging method. The participants of the study consist of 16 individuals diagnosed with oropharyngeal dysphagia at Deglutition Disorders Clinic of Yunus Emre Public Hospital Mavi Hospital Campus and 20 healthy counterparts. First, swallowing and nutritional conditions of participants were determined through the instruments of Dysphagia Handicap Index, Eating Assessment Tool and Mini Nutritional Assessment. Then motion duration and motion range of the muscles of the mouth floor were evaluated and compared between groups via ultrasonographic imaging during intake of 3 different volumes of water. Results showed that motion duration of muscles of the mouth floor was significantly higher for all volumes in participants with dysphagia compared to control group (p<.000). Motion range of muscles of the mouth floor was found to be not significantly different between groups across all levels of water volume (p>.05).