İgor Stravinski` nin yeni klasikçi anlayışı: ?Piyano ve Üflemeliler İçin Konçertosu? ve ?Serenade ın A? eserlerinin incelenmesi

Abstract

Müziğe getirdiği ritmik, melodik ve armonik yeniliklerle 20. yüzyıl müziğinde önemli bir yeri olan bestecilerden biri de İgor Stravinski'dir. Bu dönem, diğer sanatlarda olduğu gibi müzikte de alışılmş kalıp ve kuralların aşılması ve yeniyi yaratma düşüncesinin ön planda olduğu bir süreçtir. 20. yüzyıl müziği melodi ve tonaliteden uzak, yeni tınıların, uyumsuz seslerin ve ton-dışı müziğin kendini gösterdiği kökten bir değişim sergiler. Ancak birçok 20. yüzyıl bestecisi, müzikte olan tüm bu değişimlerin yanı sıra çağdaş müzik ile geçmiş dönem müziğinin senteziyle oluşturdukları eserler ortaya koymuşlardır. `Yeni-klasikçi Anlayış' olarak müzik tarihinde anlamını bulan bu müzik stili, Stravinski' nin müzik yaşamında önemli bir dönemi temsil etmektedir. Bu çalışma, İgor Stravinski' nin Yeni-klasikçi anlayıştaki dönemini ve bu süreçte bestelenmiş eserlerinden solo piyano için `Serenade in A' ve `Piyano ve Üflemeliler için Konçerto' sunun analizini içermektedir.

Igor Stravinsky with his rhythmic, melodic and harmonic innovations is one of the most important composers of 20th century music. This period is as a process of going beyond traditional patterns and the thought of searching for new is the primary matter in music as in other arts. In 20th century, music exhibits a radical change in its melodic and tonal structure, presence of new timbres and dissonant sounds. However, many composers along with these changes also have created works composed with the synthesis of present and past music. This new style defined as ?neo-classical? represents an important period in Stravinsky?s musical life. In this study, the neo-classical period of Stravinsky and two of the compositions composed within this period, ?Serenade in A? for solo piano and ?Concerto for Piano and Winds? are analyzed.