Determination of fluid loss during memodilysis by bioelectrical impedans analysis
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
HEMODIALIZ SIRASINDAKİ SIVI KAYBININ BİYOELEKTRİKSEL EMPEDANS ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÖZET Bu tezin amacı, diyaliz seansında, diyaliz hastalarında oluşan sıvı kaybını biyoelektriksel empedans analiziyle belirlemektir. Ölçümler için, İmA (50 kHz) sabit akım kaynağı olan bir biyoelektriksel empedans analiz cihazı tasarlanmıştır. Diyaliz hastalarının empedans değerleri, tek kullanımlık EKG elektrotları ile, cihazın `dört uç` ölçme sisteminde kullanılması ile ölçülmüştür. Ölçümler her diyaliz hastası için saat başı tekrar edilmiştir. Elde edilen veriler, 30 diyaliz hastasının ölçülmüş ağırlık kayıplarına bağlantılandırılmıştır. Sıvı kaybı saptamalarının daha da iyileştirilmesi için, hesaplamalar, çoklu regresyonlu segmental (ayrı uzunluklar ) metod, ağırlık normalizasyonu ve vücut kütle endekslerini temel alarak, hastalan iki gruba ayırma yöntemi uygulanarak tekrar edilmiştir. Hastaların, yağdan bağımsız kütleleri (FFM) ve vücut yoğunlukları da hesaplanmıştır. Segmental (ayrı uzunluklar) metodunun amacımıza en uygun metot olduğu görülmüştür. Deneysel sonuçlar, bu tekniğin, diyaliz hastalarında vücut sıvısı kaybının hesaplanmasında, klinik olarak uygunluğunu desteklemektedir. Anahtar Kelimeler: Biyoelektrisel empedans, hemodializ, vücut kompozisyonu IV «1 DETERMINATION OF FLUID LOSS DURING HEMODIALYSIS '§ )t BY BIOELECTRICAL IMPEDANCE ANALYSIS ABSTRACT The object of this thesis was to determine the fluid loss of the dialysis patients during dialysis session by bioelectrical impedance analysis. A bioelectrical impedance analyzer with a 1mA (50 kHz) constant current source is constructed for the measurements. By using the analyzer on `four probe` (tetrapolar) measurement system, the resistance values of the patients during dialysis are collected by making use of disposable ECG electrodes. The measurements are repeated every hour for each dialysis patient. The data obtained are correlated to the measured weight changes of the 30 hemodialysis patients. To improve the weight loss estimations, the calculations are repeated for segmental method with multiple regressions, weight normalization, and classification of the patients into two groups based on their body mass index. The Fat Free Mass (FFM) and body densities of the patients are also calculated. It was finally concluded that the segmental height method is best suitable to our purposes. The experimental results support the clinical usefulness of this technique in determining body fluid loss in dialysis patients. Keywords: Bioelectrical impedance, hemodialysis, body composition
Collections