The Palestinian-Israeli peace process with a note on the consequences for Turkish foreign policy
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Uluslararası Çerçevede Filistin-İsrail Barış Süreci ve Türk Dış Politikasına İlişkin Sonuçları Bülent Araş Bu çalışmanın amacı, Filistinlilerle İsrailliler arasında sürdürülen barış çabalarının oluşturduğu sürecin tamamını uluslararası ilişkilerde meydana gelen sistem değişiklikleriyle ilintili olarak incelemektir. Burada odak noktası, sözkonusu sürecin sonunda kısmi bir çözümün kabulü yönünde, çatışmanın tarafları üzerinde belirgin bir olumlu etkide bulunmuş olan `Yeni Dünya Düzeni`nin doğuşu olacaktır. Buna bağlı olarak ilkin, Filistin-İsrail Barış Sürecindeki nitelik dönüşümü 1947'den 1991 'de Körfez Bunalımının patlak verişine kadar uzanan süreçte ele alınacaktır. Devamında ise, 1991-96 döneminin siyasal bağlamda tahlili ve değerlendirilmesiyle birlikte Yeni Dünya Düzeni çerçevesinde değişen güç politikası denkleminde yer alan yeni gerçekliklerin etkisinin Filistinlilerle İsrailliler arasındaki son barış anlaşması girişiminin önünü açan önemli etkenlerden birisini oluşturduğu öngörülmektedir. Bu arada da, gene bu çalışmada, ayrı bir bölüm yukarıda belirtilen barış sürecinin bütünü içerisinde Türk Dış Politikasının yerinin incelenmesine ayrılmıştır. Bu çalışmada bütünüyle seyri incelenen Barış Süreci sonunda temel bir sonuç olarak varılan değerlendirme şöyle belirtilebilir Uluslararası ilişkilerde gözlenen -Soğuk Savaş ve/veya kutuplu dünya düzeninin çöküşüyle yeni bir eşiğe ulaşan- sistem değişiklikleri Filistin-İsrail Barış Sürecinin gelişimini, zaman içinde sorunun taraflarını toptan red tavrından uzaklaşıp -gönüllü yada gönülsüz- kısmi bir çözümün kabulü çizgisine çekecek surette, açık bir biçimde etkilemiş bulunmaktadır. V ABSTRACT The Palestinian-Israeli Peace Process in International Context with a Note on Consequences for Turkish Foreign Policy by Bülent Aras This thesis aims to analyze the whole process of peace attempts between Palestinians and Israelis in accordance with the systemic changes in international relations. Here the focal point will be the emergence of the new world order, which has certain positive impact on the parties to the conflict toward accepting a partial solution in the end. Accordingly, the transformation of the nature of the Palestinian-Israeli peace process is firstly analyzed from 1947 until eruption of the 1991 Gulf Crisis. Then, after the evaluation of the political context and the analysis of the 1991-1996 period, it is argued that the impact of new realities in the changing matrix of power politics within the new world order constituted one of the important factors which paved the way to the launching of the last Palestinian-Israeli peace attempt. Meanwhile, in this thesis, an additional chapter is devoted to the relevance of the whole peace process to Turkish Foreign Policy. The main conclusion of the thesis might be put as follows: Systemic changes in international relations, culminating in the end of the cold war/bi- polarity, have in time clearly affected the progress in Palestinian-Israeli peace process from total refusal by both sides to acceptance of a partial solution, be it willingly or unwillingly, under the imperatives of new realities in the world order, which are of considerable relevance to Middle Eastern affairs. IV
Collections