Liberating narratives of Yaşar Kemal: The Other face of the mountain trilogy

Abstract

Bu tez Yaşar Kemal'in Dağın Öte Yüzü üçlüsünü oluşturan romanlarınınâOrtadirek(1960), Yer Demir Gök Bakır (1963) ve Ölmez Otu (1968)ânasıl ?özgürleştirici an-latılar? olarak işlediğini göstermeyi amaçlamaktadır. Yazarın çalışmalarına ilişkingerçeklik kavramı çerçevesindeki yorumları ve konuya ilişkin yazarın kendi açıkla-malarını içeren bir literatür taramasından sonra, odaklanılan romanlarda özgürleştiri-ci etkinin yaratıldığı toplumsal dekor ve izleklerin özellikleri çözümlendi. Son ola-rak, anlatıların nasıl kurgulandığı, toplumsal bağlamla nasıl ilişkilendirildikleri veokuru siyasi eylemselliğe nasıl çağırdıkları çözümlenerek özgürleştirici özelliklerininaltında yatan temel ilkeler gösterilmiştir. Anlatıda kahramanların öznelliklerininâtopluluğun öznelliği olarak da kültürünânesnel gerçekliği farklı yollarla oluşturanunsurlar olarak içerilmesinin, yazara insan failliğinin olanaklılığını gösterme imkanıtanıdığı iddia edilmiştir. Bu yaklaşım kültürü de praksis olarak görmektedir. Ayrıca,anlatılarda hümanist-toplumcu toplumsal değerler etrafında örülmüş ahlaki gerilim-lerin güncel kılınması da bir özgürleşme fikri için zorunlu olan etik duruşu iletme-sini sağlayarak yazarın özgürleştirme amacına hizmet etmektedir. Yaşar Kemal'in buromanları, gerçekliği insanlar tarafından oluşturulur ve toplumcu bir ahlakı güncelgöstererek ve deneyim odaklı edebi biçimleri kullanarak özgürleştirici anlatılar ola-rak işlemektedirler.iv

This thesis aims to show how the novels of Yaşar Kemal comprising The Other Faceof the Mountain trilogyâThe Wind from the Plain (1960), Iron Earth, Copper Sky(1963) and The Undying Grass (1968)âfunction as ?liberative narratives.? After aliterature review focusing on the interpretations of the author?s works based on theconcept of reality and his own assertions regarding the issue, an analysis of thenovels under focus provides the characteristics of the social setting in the novels andthe themes whereby the liberating effect is created. Finally, the basic principlesunderlying the liberating qualities of the narratives are shown through an analysis ofhow they are constructed and related to the social context and how these narrativescall the readers for political activity. It is argued that the covering of subjectivities ofthe protagonistsâand culture as the subjectivity of the communityâas factorsmaking the objective reality in various ways, enables the author to convey thepossibility of human agency. This approach sees culture as a practice. Moreover, theactualization of moral tensions within the narrative, which are formed aroundhumanist-socialist social values, also serves to the liberating ends of the author byallowing him to convey an ethical stance that is necessary for a notion of liberation.These novels of Yaşar Kemal function as liberating narratives in portraying a realitymade by human beings, a socialist ethics that is actual and through the use ofexperience-oriented formal literary tools.iii