The circuitous politicization of Alevism: the affiliation between the Alevis and the left politics (1960-1980)

Abstract

The Circuitous Politicization of Alevism: The Affiliation between the Alevis and the Left Politics (1960-1980)This study scrutinizes the affiliation between the Alevis and the left-wing political movements within the context of the 1960s and 1970s. These years witnessed the dissolution of traditional Alevism, which had been based on rural/isolated life, as a result of urbanization. Turkey also experienced a rapid social and physical mobilization in these years. The social dynamics of Turkey in the 1960s and 1970s associated the dissolution of the archaic Alevism with the social mobilization of Turkey within the context of urbanization; therefore, the Alevis, who became more visible in the newly urbanizing environment, mainly remained a part of left-wing politics in that period. The left politics enabled Alevis to be integrated into the modern life and the centralized state apparatus during the dissolution process of traditional Alevism. In this regard, this thesis examines why Alevis politically moved towards the left movements politically during this time period. The affiliation between the Alevis and left wing movements is investigated in two dimensions. On the one hand, the Alevis' relation with the Republican People's Party on the basis of Alevis' satisfaction with the secularist policies of the early Republican governments and the populist discourse of Bülent Ecevit are discussed. On the other hand, the affiliation between the Alevis and the radical socialist movements within the framework of the overlaps between the implications of nomadic characteristic of the archaic Alevism and the actual needs of the socialist movements of the era are examined. Moreover, the Unity Party of Turkey which addressed the Alevis indirectly and the Alevis' indifference to the UPT are investigated while inspected the affiliation between the Alevis and left politics.

Aleviliğin Örtük Politikleşmesi: Aleviler ve Sol Siyasetler arasındaki Yakınlaşma (1960?1980)Bu çalışma 1960?lı ve 1970?li yıllarda Aleviler ve sol siyasal hareketler arasındaki yakınlaşmayı incelemektedir. Bu yıllar kırsal alanlarda dışa kapalı bir yaşam biçim üzerine temellenen geleneksel Aleviliğin, kentleşme etkisiyle çözülmesine tanık oldu. Ayrıca söz konusu dönemde Türkiye hızlı bir fiziki ve sosyal hareketlilik yaşadı. 1960?lı ve 1970?li yılların sosyal dinamikleri geleneksel Aleviliğin çözülmesiyle Türkiye?nin yaşadığı sosyal hareketi kesiştirdi ve kentleşmenin etkisiyle toplumsal yaşamda daha da görünür hale gelen Aleviler bu dönemde daha çok sol siyasetlerin içinde yer aldılar. Bu anlamda sol siyaset geleneksel yaşam koşulları çözülen Alevilerin modern hayata ve merkezi devletin araçlarına entegre olmasına olanak sağladı. Bu tez söz konusu dönemde Alevilerin neden politik olarak solda konumlandığını incelemektedir. Aleviler ve sol siyasetler arasındaki ilişki ise iki boyutta değerlendirilmektedir. İlki erken cumhuriyet hükümetlerinin seküler politikalarından duyulan memnuniyet ve Ecevit?in populist söylemi ekseninde Aleviler ve Cumhuriyet Halk Partisi arasındaki ilişkidir. Diğeri ise geleneksel Aleviliğin göçebe özelliklerinin etkileriyle incelenen dönemin sosyalist hareketlerinin ihtiyaçları arasındaki örtüşme ekseninde Alevilik ve radikal sosyalist örgütler arasındaki yakınlaşmadır. Ayrıca, Alevilere seslenen Türkiye Birlik Partisi ve Alevilerin bu partiye yönelik kayıtsızlıkları da, sol siyasetler ve Aleviler arasındaki ilişki bağlamında incelenecektir.