The Turkish foreign policy decision making process during the cold war, 1945-1991

Abstract

Bu çalışma Soğuk Savaş döneminde Türk iç politikasının, Türk dış politikasında alınan kararlarda oynadığı rolü analiz etmeyi amaçlamaktadır. Bu tezin asıl hedefi, Kıbrıs sorunu ve birinci Körfez Savaşı gibi, Türk dış politikası için önemli olaylar çerçevesinde, dış politika karar alıcılarını ve bu karar alıcıları etkileyen faktörleri analiz etmektir. Soğuk Savaş konjonktürü ve Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği arasında meydana gelen olaylar Türk dış politikasını şekillendiren kavramsal çerçeveyi oluşturmaktadır. Bu çalışma, bu kavramsal çerçeve içerisinde, Türk dış politikasında yer alan aktörlerin, diğer bir deyişle, cumhurbaşkanlarının, başbakanların, dışişleri bakanlarının, parlamentonun, ordunun, basının ve toplumun dış politikada alınan kararlarda oynadığı rolleri; Türk ekonomisi, Türk anayasaları ve yasaları, hükümet ve parlamento yapıları ile Türk iç politikasında özellikle 1960 ve 1980 yılları arasında meydana gelen siyasal krizler ışığında incelemektedir. Tüm bu incelemelerden hareketle, Soğuk Savaş'ın, salt Amerika Birleşik Devletleri ile Sovyetler Birliği'nin mücadelesi olarak algılanmasına rağmen, bu iki ülkenin liderlik ettiği bloklar içinde dış politikaların tek merkezli ve tek sesli şekilde yönlendirilmediği ve bunun yanısıra kapitalist blokta yer alan Türkiye'nin dış politikasının oluşumunda iç dinamiklerin de rol oynadığı sonucuna ulaşılmaktadır.

This study provides a comprehensive analysis of decision making in Turkish foreign policy during the Cold War through the evaluation of the impact of Turkish domestic politics on Turkish foreign policy. The main objective of the thesis is to elaborate the impact of the actors that were involved in the processes of major decisions, e.g., the Cyprus conflict, the first Gulf War, and the dynamics that shaped the decisions of these actors. The conjuncture of the Cold War and the relations between the United States and the Soviet Union form the contextual framework of Turkish foreign policy. In this contextual framework, the study concentrates on the actors of Turkish foreign policy, e.g., presidents, prime ministers, ministers of foreign affairs, the parliament, the military, the press and the public opinion. The decisions of these actors are analyzed in the light of the impact of the Turkish economy, Turkish constitutional and legal structure, the structure of governments and the parliament, the crises of Turkish politics especially in the period between 1960 and 1980. The thesis concludes that although the Cold War was a rivalry between the capitalist and communist blocs, the foreign policy behaviors within these blocs were not homogenous. Therefore, as a state within the capitalist bloc throughout this struggle, the Cold War perception of Turkish foreign policy was not identical to that of the other members of the Western bloc and it was also influenced by its domestic politics.