Critical theory and hermeneutics: The debate between Habermas and Gadamer

Abstract

ÖZET Bu tez, bilgi teorisine ilişkin sorular üzerine yoğunlaşmaktadır. 19601ı yıllara kadar, sosyal bilimler doğalcı (naturalistic) bilgi anlayışının etkisi altındaydı. Bu tarihten itibaren, böyle bir anlayış ciddi şekilde sorgulanmaya ve eleştirilmeye başlandı. Sosyal bilimlerin doğalcı anlayışının karşısında yer alan görüş bu tezin ana konusunu oluşturmaktadır. Bu açıdan, hem ayrı ayn, hem de aralarındaki tartışmalarla birlikte ele alındığında Jürgen Habermas ve Hans- Georg Gadamer doğalcı karşıtı bilgi anlayışı içinde önemli bir yere sahiptirler. Her ikisi de `bilrmcilik,nin (scientism) ve araçsal mantığa dayanan teknik bilginin eleştirisini teorilerini oluştururken başlangıç noktası olarak almışlardır. Bu tezin amacı da, Gadamer'in yoramsamacı (hermeneutic) yaklaşımı ile Habermas'm eleştirel teorisini açıklamaktır. Varılmak istenilen hedef her iki düşünürün de görüşlerini irdelemek, önemini vurgulamak ve birbirleriyle olan tartışmaları çerçevesinde, bu görüşleri değerlendirmektir.

IV ABSTRACT This thesis concentrates on questions related to epistemology. Until the 1960s, the social sciences were dominated by the naturalistic understanding of knowledge. Since then, such an understanding has been questioned and criticized seriously. This anti-naturalistic understanding of the social sciences constitutes the main concern of this thesis. From this perspective, Jtirgen Habermas and Hans-Georg Gadamer each individually and both together with the debates between them have shed critical light on the anti-naturalistic understanding of knowledge. Both have taken the criticism of `scientism` and instrumental technical knowledge as a starting point in the formulation of their theories. The aim of this thesis is to make clear the henneneutic approach of Gadamer and the critical theory of Habermas. The purpose is to understand the significance of then- views, and to evaluate those views in the context of their arguments with each other.