Validation of the classroom environment scale through hypothesis testing: Impact of classroom social environment on self-concept academic achievement attitude towards school and social relations

Abstract

ÖZET Bu çalışma, Sınıf Ortamı Ölçeği (SOÖ), Türkçe formunun hipotez testi yöntemiyle geçerliliğini sınamayı amaçlamıştır. Bu bağlamda, sınıf sosyal atmosferinin özkavramla, akademik başarıyla, okula karşı tutumla ve sosyal ilişkilerle bağlantısı bulunmaya çalışılmıştır. Dört değişik lisenin 8 sınıfından toplam 307 öğrenci (Üsküdar Anadolu Lisesi 'nden 85, Cağaloğlu Anadolu Lisesi'nden 85, Kadıköy Anadolu Lisesi'nden 75 ve İstanbul Erkek Lisesi'nden de 61) çalışmanın örneklemini oluşturmuştur. Demografik Bilgi Toplama ölçeği 'ne ilaveten Sınıf Ortamı Ölçeği (SOÖ; Moos ve Trickett, 1974), Minnesota Danışma Envanteri Kısaltılmış Formu Sosyal İlişkiler Ölçeği (SÎÖ; Berdie ve Layton, 1953), Okul Tutum ölçeği (OTÖ; Gürel, 1986) ve Piers-Harris Çocuklar İçin özkavram Ölçeği (Kendim Hakkımda Düşüncelerim olarak da bilinir; KHD; Piers, 1969) veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Ex-post-facto deseni kullanılarak veriler çoklu regresyon analizi ve aşamalı regresyon analizleri yoluyla analiz edilmiştir. SOÖ'nın dokuz altölçeği ile özkavram (self-concept) arasındaki ilişki, öğretmenden Görülen Destek altölçeği hariç (p <.05), istatistiksel olarak anlamsız bulunmuştur.SOÖ'nin dokuz altölçeği ile akademik başarı ve okula karşı tutum arasındaki ilişki, çoklu regresyon analizi sonucunda anlamlı olduğu bulunmuştur (Sırasıyla p <.00005 ve p <.0005). SOÖ'nin üç boyutu ile akademik başarı ve okula karşı tutum arasındaki ilişki, istatistiksel olarak anlamlı olduğu gözlenmiştir (p <.05). SOÖ'nin dokuz altölçeği ile sosyal ilişkiler arasındaki ilişki çoklu regresyon analizine alındığında, Yakınlık Derecesi altölçeği hariç (p <.005), aralarında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Sonuç olarak, Sınıf Ortamı ölçeği Türkçe formunun hipotez testi yöntemiyle geçerliliğinin sınanması tamamen değil, ancak kısmen desteklenmiştir. vı

ABSTRACT This study attempted to validate the Turkish form of the Classroom Environment Scale through hypothesis testing. Within this framework, the relationship of classroom social climate to self-concept, academic achievement, attitude towards school, and social relations was investigated. Three hundred and $&ven students in four high schools (85 in Üsküdar Anadolu Lisesi, 85 in Cağaloğlu Anadolu Lisesi, 75 in Kadıköy Anadolu Lisesi, and 61 in istanbul Erkek Lisesi) in eight classrooms participated in the study. In addition to a demographic data form, the Classroom Environment Scale (CES; Moos and Trickett, 1974), the Social Relations Scale of the Minnesota Counseling Inventory (SRS; Berdie and Layton, 1953), the School Attitude Scale (SAS; Gürel, 1986), and Piers-Harris Children's Self-Concept Scale (IslIFAM; Piers, 1969) were utilized as data gathering instruments. An ex-post-facto design was used. Multiple regression analysis statistical techniques were applied to analyze the data. The relationship between the nine subscales of the CES and self-concept, except for the Teacher sopport subscale (t= 2.184, p <.05), was found to be statistically nonsignificant. iiiIn contrast, the results of the multiple regression analyses of the relationship of nine subscales of the CES on academic achievement, and atttitude towards school indicates that there is a significant relationship (p <.00005 and p <.0005, respectively). A significant relationship (p <.05) was also found between the three dimensions of the CES and academic achievement, and attitude towards school. The results of the regression analysis of the nine subscales of the CES on social relations suggest that there is no statistically significant relationship, except for the Affiliation subscale (p <.005). It can be concluded that validation of the Classroom Environment Scale through hypothesis testing is partially achieved. iv