The Impact of domestik political opposition on the launching and the progress of the Palestinian-Israeli peace process

Abstract

ÖZET Yerel Politik Muhalefetin Filistin-İsrail Barış Sürecinin Başlayış ve İlerleyişi Üzerindeki Etkisi yazan Emire Aylin Köksaloğlu İsrail devletinin 1948 yılındaki kuruluşundan itibaren, Filistinliler ve İsrailliler aynı toprak parçasına, Filistin'e sahip olabilmek için mücadele ettiler ve her iki halk da bu toprakları kendi ulusal egemenliklerinin dayanağı olarak gördü. Uzun yıllar süren yoğun bir çatışma dönemi ve sonuçsuz kalan barış girişimlerinden sonra; nihayet Filistin-İsrail barış süreci 13 Eylül 1995'de imzalanan Prensiplerin Bildirisi ile başlamış oldu. Bu tez, Filistin ve İsrail taraflarındaki yerel politik muhalefetin barış sürecinin başlayış ve ilerleyişindeki etkisinin çözümlemesini sunmaya çalışmaktadır. Yerel politik muhalefet dinamiklerinin barış sürecinin hem başlayış hem de ilerlemesi üzerindeki etkisi belli siyasi koşullar içerisinde meydana gelmiştir. Bu siyasi koşulları açıklamak için uygun bir zemine ihtiyaç vardır. Bu zemini göstermek amacıyla bu tez her iki taraftaki yerel muhalefetin çatışmanın değişim süreci üzerindeki rolünü araştırmıştır. Filistin-İsrail çatışmasının niteliğindeki değişim 1 967'den 1 990'da meydana çıkan Körfez krizine kadar olan dönem içerisinde incelenmiştir. Politik koşulların değerlendirilmesi ve 1990-1993 döneminin analizinden sonra, şu sonuca varılmıştır ki; yerel muhalefetin etkisi Filistin-İsrail barış sürecini başlatan önemli faktörlerden biridir. Barış sürecinin ilerleme aşamasında ise yerel muhalefet dinamiklerinin birbiriyle çatışan iki boyutta etkili olduğu gösterilmiştir. Negatif boyutta bu dinamikler barış sürecinin gelecekteki başarısına önemli bir tehdit oluştururken, pozitif boyutta aynı dinamikler barış anlaşmasının uygulanmasını teşvik etmektedir. Bu çalışma için teorik bir çerçeve oluşturmak amacıyla bu tez, uluslararası ilişkilerin Gerçekçi ve Dünya Politikası paradigmalarının bellibaşlı vıvarsayımlarını incelemiştir. Dünya Politikası modelini kullanmayı seçmekle geleneksel Gerçekçi paradigmaya bir eleştiri sağlanmıştır. Devlet-merkeziyetçi Gerçekçi çerçevenin artık uluslararası gündemde cereyan eden ve çoğunlukla devlet olmayan aktörlerin gittikçe artan rolleri, psikolojik faktörlerin önemi ve iç ve dış politikanın birbirine bağlılığı ile karakterize edilmiş olan güncel konulara yeterli açıklama sağlayamadığı ileri sürülmüştür. Çatışma Çözümleme alanının da çok kısa bir değerlendirmesi yapılmıştır, çünkü bu çalışmada kullanılan bazı kavramlar bu alandan türetilmiştir. Yerel politik muhalefetin Filistin-İsrail barış sürecindeki rolünün analizini yaparak bu tez, çatışma çözümleme sürecinin karmaşık ve çoğu zaman da zorlu, çetin bir niteliğe sahip olduğunu ileri sürmektedir. Bu nitelik, çatışan tarafların birleştirici olmayan karakterlerine, devlet içi ve devletler arası politikanın birbirine bağlılığına ve de çatışma ilişkilerinde algılamanın önemine dikkat çekmektedir. vıı

ABSTRACT The Impact of Domestic Political Opposition on the Launching and the Progress of the Palestinian-lsraeli Peace Process by Emire Aylin Köksaloğlu Beginning from the establishment of the Israeli state in 1948, the Palestinians and Israelis have been struggling över the same stretch of land, Palestine, which they both claim to be the legitimate base to exercise their national sovereignty. After a long period of intense conflict coupled with unsuccessful peace attempts, the Palestinian-lsraeli peace process could at last be launched on 13 September 1993 with the signing of the Declaration of Principles. This thesis provides an analysis of the effect of domestic political opposition vvithin both the Palestinian and Israeli sides on the launching and the progress of the peace process. in order to present the political context vvithin vvhich the dynamics of domestic political opposition has exerted influence on both the launching and the progress of the peace process, a relevant background is needed. VVith the aim to provide this background, this thesis examines the role of domestic opposition on the process of conflict transformation vvithin both sides. The transformation of the nature of the Palestinian-lsraeli conflict is analyzed from 1967 until the eruption of the 1990 Gulf Crisis. After the evaluation of the political context and the analysis of the 1990-1993 period, it is argued that the impact of domestic political opposition constituted öne of the important factors vvhich paved the way to the launching of the Palestinian-lsraeli peace process. With regard to the progress of the peace process, it is demonstrated that the dynamics of domestic political opposition operate in two conflicting dimensions. At the negative dimension, these dynamics constituted a majör threat to the future success of the peace process while at the positive ivdimension, the same dynamics fostered the implementation of the peace agreement. This thesis also examines the major assumptions of the Realist and Global Politics paradigms of international relations with the aim of constructing a relevant theoretical framework for this study. By choosing to employ the Globalist model, a critique of the traditional Realist paradigm is provided. It is asserted that the state-centric Realist framework can no longer provide an adequate explanation of the current issues in the international agenda most of which have been characterized by the increasing role of non-state actors, the growing importance of cognitive factors, and the interdependence between domestic and international politics. A very brief evaluation of the field of Conflict Resolution is also presented because the basic concepts used in this study have been derived from this field. With the analysis of the role of domestic political opposition on the Palestinian-Israeli peace process, this thesis argues that the process of conflict resolution has a complex and often arduous nature. This nature draws attention to the non-unitary character of the parties to a conflict, the interdependence between intra-state and inter-state politics as well as the importance of perceptions in conflictual relationships.