Approaches to wh-structures in Turkish

Abstract

EISA ÖZET Türkçe Nie-Yapilarina Yaklaşımlar Bu çalışmanın amacı Türkçe'deki İVe-yapılarmın sözdizimsel özelliklerini Yönetim ve Bağlama Kuramı (YB) içinde incelemek ve bu yapılara açıklama sunmaktır. Türkçe tümcelerde ne-öbekleri yüzeysel yapıda aynı dilbilgisel işlevi taşıyan bir öbeğin bulunduğu yerde oldukları halde tüm tümceyi etki alanı içine almakta ve bunun sonucu olarak da yapı soru tümcesi olarak algılanmaktadır. Türkçe'deki İVe-yapıları üzerine bugüne kadar yapılan çalışmalarda rae-öbeğinin bu özellikleri kuramın öngördüğü bir yer- değiştirme işlemi ile açıklanmıştır (Akar, 1990; Özsoy, 1990). Bu çalışmalara göre, yer-değiştirme işlemi yüzeysel yapıda değil Mantıksal Biçim'de gerçekleşmektedir. Bu çalışma Türkçe İVe-yapılarınm yer-değiştirme işlemine uğramadığını, öne sürülmüş olan Mantıksal Biçim'de Yer-Değiştirme yaklaşımının üye olmayan ne^beUerinin tümcesei özne ve sonilgeç öbekleri içinde bulunmasını açıklayamadığını göstermekte ve niceleyiciler, ne- öbekleri ve yalnızca işleyicisinin etki alanı etkileşimine bu yaklaşımda açıklama sunulmadığını öne sürmektedir. Bu yapılara açıklama Aoun ve Li (1993)'nin İVe-Eşdizinleme yaklaşımı doğrultusunda sunulmaktadır. Bu yaklaşımda Tie-öbeğinin yer-değiştirmeye uğramadığı, tümcenin belirleyici konumunda boş bir soru işleyicisinin bulunduğu, bu işleyicinin tümce içindeki ree-sözcüğünün öncülü olduğu ve etki alanını belirlediği ileri sürülmektedir.

ABSTRACT Approaches to Wh-Structures in Turkish by Zekiye CeydaArslan The aim of this study is to analyze and account for the syntactic properties of wh-structures in Turkish within the Government and Binding framework. Wh-constituents in a Turkish interrogative sentence occurs `in situ`, Le. in the position where a non-question word with the same grammatical function would occur in the corresponding declarative structure. However» the fact that the wh-element can take the matrix scope without undergoing syntactic movement to clause initial position has led to the assumption that Turkish wh-structures undergo a movement rule at the level of Logical Form (Akar, 1990; Özsoy, 1990). This study presents arguments for a non-raising analysis of wh-structures in Turkish. It discusses that the LF wh-movement analysis fails to account for the occurrence of adjunct wh-elements within a sentential subject and a postpositional phrase, and further argues that the interpretation of scope interaction of quantifier phrases, wh-constituents and the operator yalnızca 'only1 is left unexplained. The explanation to these structures is offered along the lines of title wh-indexing analysis proposed by Aoun and Li (1993) who claim that wh-elements in situ do not undergo movement at any syntactic level, but instead, get coindexed with a Qu(estion> operator in the [Spec, CP] position of the clause they have scope over. The function of this Qu operator is to bind and provide an antecedent for the wh-element in situ which thus reflects its scopal properties. rv