The Status of labour union education in Turkey; Theoretical and practical problems of educational programs and possible solutions to these problems

Abstract

ÖZET Türkiye'de Sendikal Eğitimin Durumu, Eğitim Programlarının Teorik ve Pratik Sorunları ve Bu Sorunların Olası Çözümleri Münevver Çelik Bu araştırma, Türkiye'de işçi sendikaları tarafından düzenlenen eğitim programlarının durumunu değerlendirmek, teorik yaklaşımları ve uygulamada karşılaşılan sorunlarla, bu sorunların olası çözümlerini incelemek için yapıldı. Araştırmada niteliksel araştırma yöntemi kullanıldı. Araştırmanın ömeklemini 16 işçi sendikası oluşturdu ve bunlardan 14 tanesi ziyaret edildi. Her işçi sendikasından bir sendika eğitimcisi ile görüşüldü. Veri toplamak için ` Türkiye'de Sendikal Eğitimin Sorunları ve Çözümleri` adlı, yan yapılandırılmış görüşme kılavuzu kullanıldı. Sendikaların eğitim programlarının sekiz temel boyutu, araştırma sorularına göre analiz edildi. Bu sekiz ana boyut şunlardı: Eğitim programlarının amaçlan, türü ve içeriği, programlara katılacak sendika üyelerinin seçimi, sendika üyelerinin öğrenme istekleri ile ilgili sorunlar, eğitsel yöntem ve araçlar, eğitimciler, programların değerlendirilmesi ve eğitimin kurumsallaştınlması sorunu. Araştırma sonunda, aşağıdaki sonuçlar elde edildi. Sendikalardaki eğitim programlarının ana amacı, sendika yöneticilerinin ve sendika temsilcilerinin toplu pazarlık dönemlerinde daha etkin çalışmalarını ve sendikal vi ?BC YÜKSEKÖÛUTtM KOKUUft bokOmantasyom MERKEZ!görevlerini yapmalarını sağlayacak becerilerini geliştirmektir. Sendikalar temel olarak ûç tür eğitim programı düzenlemektedir- sıradan üye eğitimleri, yönetici eğitimleri ve temsilci eğitimleri. Bunların yanında, tamamlayıcı eğitim programlan ve açık forumlar gibi ek eğitim programlan da düzenlemektedirler. Eğitim programlan endüstriyel ilişkiler sistemi, toplu pazarlık yöntemleri, sendikal yasalar, sendikal hareketin tarihi, dünyada ve Türkiye'de sosyal, politik ve ekonomik gelişmeler gibi konulan içermektedir. Eğitimlerde en çok kullanılan eğitim yöntemi geleneksel eğitim yöntemidir. Pek az eğitim programında aktif eğitim yöntemleri kullanılmaktadır. Sendikalann eğitim bölümlerinde, eğitim programlannı planlamak ve uygulamak üzere bir ya da birkaç eğitimci bulunmaktadır. Eğitim programlannı değerlendirmek için üç temel yöntem kullanılmaktadır- gözlem, katılımcılarla yapılan toplantılar, eğitimcilerin kendi aralannda yaptıklan toplantılar. Araştırma bulgulanna göre, sendikal eğitim programlan ile ilgili beş temel sorun vardır. 1. Eğitim programlannın planlanmasında ve uygulanmasında sendika yöneticileri belirleyici bir etkiye sahiptir. 2. Eğitim programlannın amaçlan sıradan sendika üyelerinin eğitim gereksinimlerini karşılamamaktadır. 3. Eğitimin kurumsallaştınlması anlamında, eğitim programlannın sürekliliği sağlanamamaktadır. 4. Eğitim bölümlerinde tam gün çalışan eğitimcilerin sayısı, bütün sendika üyelerinin gereksinimlerini karşılamaya yeterli değildir. 5. Sıradan üyeler eğitim programlanna katılmak için yeterli istek duymamaktadır.Sendikalardaki eğitim programlarının planlanması ve uygulanmasında karşılaşılan sorunları aşmak için sadece birkaç çözüm önerilebilir. Öncelikle, sendikaların eğitim bölümleri, etkili eğitim programlan düzenlemek için bir model geliştirmelidir. Ayrıca, sıradan üyelerin eğitim gereksinimleri belirlenmeli ve onlar için düzenlenen eğitim programlarının sayısı artırılmalıdır. Son olarak sendika yöneticilerinin eğitim üzerindeki belirleyici etkisi sınırlandırılmalı ve üye komisyonu gibi demokratik mekanizmalar oluşturularak, sıradan üyelerin eğitim programlarının planlanması sürecine katılımı sağlanmalıdır.

ABSTRACT Aresearch of the Status of Labour Union Education in Turkey; Theoretical and Practical Problems of Educational Programs and Possible Solutions to These Problems By Münevver Çelik This research was contucted to assess the state of educational programs organised by labour unions in Turkey, to investigate the theoretical background and practical problems which are encountered, and the possible solutions to these problems. The qualitative research method was utilised to realise this research. The sample of this research is composed of 16 labour union federations and 14 of them were visited. From each labour union federation, one union educator was intervieweed. A semi- structured interview guide, called as `Interview Guide of the Basic Problems and Their Solutions of Union Education in Turkey`, was utilised to collect data. Eight dimensions of educational programs in unions were analysed according to their relevance to the research questions. They were categorised as follows: The aims of educational programs, the types and contents of educational programs, selection of union members for educational programs, motivational problems of union members, teaching methods and materials, educational personnel, evaluation of educational programs, and institutionalisation problem of educational programs.Consequently, the findings of this research could be summarised as follows. The primary aim of educational programs in unions is the improving the specific skills of union administrators and union representatives to help them in functioning more effectively in the collective bargaining period and in accomplishing their duties within the union organisation. Labour unions organise three main educational programs- the educational programs for union administators, educational programs for union representatives, and the educational programs for rank-and-file union members. Beside of these programs, extra educational programs are organized such as complementary educational programs and open forums. The curriculum of educational programs includes basic issues such as the industrial relations system, collective bargaining strategies, labour union laws, history of union movement, and social, economic, and political development in Turkey and all around the world. In the educational programs, most frequently utilised teaching method is traditional method. In a few educational program, active teaching medhods are used. In the educational departments of unions, there are one or two educators to plan and implement educational programs. To evaluate educational programs of unions, three basic method are used by educators- observation, informal meetings with participants and meetings of educators. According to the research findings, there are five main problems concerning the educational programs: 1. Union admintrators have dominant influence on the planning and implementing of educational programs. 2. Aims of educational programs do not meet the needs of rank-and-file union members.3. The continuity of educational programs are not provided in terms of the institutionalisation of education. 4. The number of full-time educators in the educational departments is not enough to carry out educational programs which meet the needs of all union members. 5. The rank-and-file union members have not enough motivation to participate in the educational programs. Following few solutions could be proposed to overcome problems faced in the planning and implementing of educational programs. Firstly, educational departments of unions should develop a model to organise effective educational programs. Additonally, educational needs of rank-and-file union members should be assessed and the number of educational progams for rank-and-file union members should be increased. Lastly, the dominant influence of union administrators should be minimised and the involvement of rank-and-file union members in the planning of educational programs should be provided through establishing democratic mechanisms such union member commission.