Surpassing Wantonness by appealing to emotions: A Neo-Frankfurtian approach to freedom of the will
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
KISA ÖZET DUYGULAR SAYESİNDE WANTONLUGU AŞMAK: Özgürlüğün Gerçekleştirilmesine Neo-Frankfurtçu bir Yaklaşım Ayça Boylu Kişinin özgürlüğünü gerçekleştirmesi için bazı tür duyguların gerekli olup olmadıkları sorusu bu tezin yola çıkış noktasını oluşturuyor. Bu soruya yanıt ararken, Harry G. Franfurt'un özgürlük anlayışına odaklanıyorum. Öncelikle Gilbert Harman' in bu anlayışa getirdiği eleştirilerden yola çıkılarak özgürlüğün gerçekleştirilmesi için vazgeçilemez olan 'ikinci derece istençler' le ilgili sorunları tartışıp bu istençleri değişik özelliklerine göre ayırıyorum. İçlerinden yalnızca 'yaratıcı ikinci derece istençler' in gerekli olduğunu savunuyorum. Bu istençlerin belirli türden değer yargılan baz alınarak oluşturulabileceğini ekliyerek, hangi türden değer yargıların özgürlüğün gerçekleştirilmesinde rol oynadığım araştırıyorum. Gary Watson' in önerisini eleştirerek, bu özel değer yargılarının 'öznenin istençsel değer yargılan' olmak zorunda olduğunu savunuyorum. Tüm bu yargıların, `Olmak istediğim kişi olmam değerlidir` yargısının birer örneklemesi olduğunu belirttikten sonra bu yargının özgürlüğün gerçekleştirilmesi için yeterli motivasyon içermeyeceğini, bu yüzden de bu yargıya neden olacak ve motivasyonel gücü olan bazı duyguların gerekli olduğunu savunuyorum. Bu duygulardan en temel olanının, hayal gücümüz sayesinde oluşturduğumuz 'istenen-ben'e duydğumuz aşk/sevgi sayesinde kendimizi sorguladığımızda, olduğumuza inandığımız kişiye karşı duyduğumuz belli bir tatminsizlik duygusu olduğunu savunuyorum. viiÖzgürlüğün gerçekleştirilmesinde başka duyguların da rol oynayabileceğini belirtiyorum ancak ilk kez wantonluktan özgür bir kişi olmaya doğru adım atarken bu tatminsizlik duygusunun gerekli olduğunu savunuyorum. vm ABSTRACT SURPASSING WANTONNESS BY APPEALING TO EMOTIONS: A Neo-Frankfurtian Approach to Freedom of the Will by Ayça Boylu In this thesis, I question whether certain kinds of emotions are necessary for one's realization of freedom. In searching an answer to this question, I focus on a specific approach to freedom, namely the Frankfurtian approach. I modify this approach and construct a Neo-Frankfurtian approach. First I single out the second order volitions necessary for one's realization of freedom because of an objection Harman makes. I call these necessary second-order volitions 'creative effective second-order volitions'. I also defend the position that one realizes freedom only if she takes steps in accordance with who she desires to become. I refer to that imaginary person by the term 'desired-self. Critically exposing Watson's objection, I argue that the value judgment `my becoming my desired self is valuable` must underlie the formation of creative effective second- order volitions. Finally I detect a motivational problem. Even if one makes this value judgment, I argue that one may remain unmotivated in taking steps towards one's desired-self. Hence I conclude that certain kinds of emotions must generate this value judgment and constitute the motivation that is necessary for one's realization of freedom of volition. My suggestion as one of these emotions is a certain kind of discontentment that stems from realizing the gap between who one believes she is and her desired-self. VI
Collections