A `democratic realist` foreign policy: U.S. democracy promotion in the Middle East and the case of Egypt

Abstract

Bu tez 11 Eylül'den sonra ABD'nin Ortadoğu'ya yönelik başlattığıdemokrasileri destekleme siyasetini yöneten tasavvuru Mısır örneğindeincelemektedir. Tez ABD'nin demokrasi destekleme siyasetinin, otoriter fakatişbirliğine açık olan rejimleri, siyasal muhalefete dar bir kapı açmak, fakatyürütme organlarının yetkilerini ve etkinliklerini artırmak suretiyle daha dagüçlendirmeyi amaçlayan yeni-muhafazakar `demokratik realist' bir çerçevedekurgulandığını ve uygulandığını savunmaktadır. Diğer bir ifadeyle bu tez, yenimuhafazakar`demokratik realist' çerçevelerin ABD'nin Ortadoğu'ya yönelikdemokrasi destekleme siyasetinde mevcut otoriter müttefiklerin siyasalçoğulculuğu reddetmek yerine kurumsal ve yasal mühendislik yoluyla, vegerektiğinde zor kullanarak yönetmesini, dolayısıyla siyasal sistemindemokratikleşmesini değil, otoriter rejimin daha da güçlenmesini öngören`liberal otokratik' bir model benimsemesi gerektiğini savunduklarınıgöstermektedir. Bu bağlamda tez, bu yeni-muhafazakar `demokratik realist'çerçevenin uluslararası ilişkiler teorisi içindeki yansımalarını tartışarakkonstrüktivist [sosyal kurgucu] okumanın realizm ve liberalizm şeklindekiortodoks çatallanmanın ötesine geçerek, yeni-muhafazakar düşünürlerinABD'nin demokrasi destekleme siyasetiyle ilgili olarak realist ve liberaldüşünceleri nasıl harmanladıklarını göstermektedir. Tez ayrıca radikal/eleştireluluslararası ilişkiler teorilerinin özellikle ABD'nin demokrasi desteklemegündeminde yer alan demokrasi modelinin mahiyetine yönelik eleştirilerinideğerlendirmektedir.

This thesis analyzes the vision that governs U.S. democracy promotion policyin the Middle East that has been put into practice after September 11 in theparticular case of Egypt. The thesis argues that U.S. democracy promotionpolicy has been theorized and implemented through a neoconservative`democratic realist? foreign policy approach which aims at consolidatingauthoritarian cooperative regimes through empowering the already excessivelypowerful executives while opening a limited space for political opposition. Inother words the thesis argues that the neoconservative `democratic realist?frameworks for U.S. foreign policy envision a `liberal autocratic? model intheir democracy promotion policies in the Middle East whereby the existingauthoritarian allies manage, rather than negate, pluralism through institutionaland legal engineering and coercion which aims at consolidatingauthoritarianisms instead of democratization of the Middle East polities. Thethesis investigates the IR theoretical repercussions of this neoconservative`democratic realist? foreign policy approach. It argues that constructivistreading provide us with substantial analytical tools in order to go beyond theorthodox theoretical dichotomy of realism and liberalism to see howneoconservative thinkers create a blend of realist and liberal frameworks intheir approach to U.S. democracy promotion in the Middle East. The thesisalso analyzes the criticisms of radical/critical IR theories about the nature ofdemocracy that is on the democracy promotion agenda.