Growing up in chronic poverty: A qualitative look at its impacts on children

Abstract

Bu araştırmanın amacı kent yoksulluğu altında büyüyen çocukların hayatlarında karşılaştıkları problemleri, mutluluk alanlarını ve karşılaştıkları sorunlarla baş etme stratejilerini incelemekti. Çocukların kendi seslerine kulak vererek kronik yoksulluğun çocuklar üzerindeki etkilerine daha geniş bir pencereden bakmak hedeflendi.Bu amaçla 11?12 yaşları arası, ailesi 1990lı yıllardan sonra zorunlu olarak İstanbul'a göç etmiş, Tarlabaşı'nda yaşayan on Kürt çocukla derinlemesine mülakatlar gerçekleştirildi. Sonuçlar, aile ilişkileri, arkadaşlık ilişkileri, okul ve mahallenin bazı unsurlarının çocuklar için problem yaratırken; aynı temaların farklı unsurlarının da çocukların hayatında mutluluk yarattığını ve karşılaştıkları zorluklarla baş etmelerinde destek sağladığını ortaya koydu.Çocukların daha çok duygusal odaklı baş etme stratejileri kullandıkları görüldü. Bazı çocukların ise daha çok problem odaklı baş etme stratejilerini daha yoğun olarak kullandıkları bulundu. Daha çok problemi çözme odaklı baş etme stratejilerini kullanan çocukların hayatlarının değişik alanlarında destekleyici ilişkilere daha çok sahip olan ve ev hayatlarında daha az sorun yaşayan çocuklar olduğu gözlendi.Ortaya çıkan temalar çocukların yoksulluğu aynı derecede algılamadığı, yaşadıkları ekonomik ve sosyal yoksunluklarda, problemlerde ve baş etme mekanizmalarında farklılıklar olduğunu işaret etti. Sonuçlar, çocukların içinde bulundukları yoksulluk ortamını deneyimlemelerinin, ebeveyn-çocuk arasındaki ilişki ve iletişim, ailenin sosyal destek ağı, geniş aile ile ilişkiler, ve arkadaşlık ilişkileri ve arkadaşlar arası iletişim gibi bir çok mediyatörden etkilendiğini göstermektedir. Dolayısıyla, bu mediyatörler arasındaki etkileşim,kişisel deneyimlerin ve baş etme stratejilerinin yoksulluğun çocuklar üzerindeki etkileri belirlediği söylenebilir.

The study aimed to explore the distress and happiness areas and coping strategies of children growing up in chronic poverty through their own voices in order to have a more complete understanding of the effects of poverty on children.Ten qualitative in-depth interviews were realized with 11-12-year-old children, whose families migrated to Istanbul after 1990s, and were living in Tarlabaşı. The data was analyzed using Grounded Theory (Strauss and Corbin, 1998).The results indicated that while several aspects of family relationships, friendships, schools and neighborhoods were sources of troubling areas in the children?s lives; other aspects of the same themes were the sources of happiness as well as support in helping to diminish the impact of disadvantage on their well-being. In response to varied adversities in their lives, children were found to more often use emotion-focused coping strategies. Some children also employed problem-focused strategies. The children who more often used problem-focused strategies had more supportive relations and did not suffer from severe familial problems.The emergent themes revealed that there were variations in children?s experiences of social and material deprivations, problems and coping ways. This suggested that several mediating factors such as parent-child communication, family?s social support network, extended family and communication with peers influenced the way the children experienced the context they were growing up. Hence, the interaction of mediating factors, personal experiences and coping strategies seems to determine the impact of poverty on children?s lives.