Tracing the `document`: Gender of `reality` through september 12 coup

Abstract

Bu tez, iktidar ve belge arasındaki ilişkiyle ilgilenmektedir. 12 Eylül öncesi Türkiye'sinde, illegal politik örgütlenmelerde yer almış kişilerle yapılan mülakatlardan yola çıkılarak, iktidar ile belge arasında yapısal bir ilişki bulunduğu tartışılmaktadır. ?Belgeler neyi belgeler?? sorusuyla başlanıp, çeşitli bağlamlarda belge'nin taşıdığı anlamın izi sürülerek, belgeyle, belgenin belgelediğini iddia ettiği gerçeklik arasında her zaman bir boşluk olduğu iddia edilmektedir. Bu boşluk hiç bir zaman kapanmaz; ancak çeşitli iktidar biçimleriyle görünmez kılınılabilir. Bu nedenle tez, temel olarak ?kimin belgelemeye gücü var?? sorusunu sorar. Belgenin izini devlet, anlatı ve beden eksenlerinde süren bu çalışma, belgenin kurduğu gerçekliğin her zaman toplumsal olarak cinsiyetlendirilmiş ve erkek bir gerçeklik olduğunu iddia etmektedir. Öncelikle, devletle farklı bağlamlardaki karşılaşmaları hikâye eden üç anlatıya dayanarak, devleti belgeyle gerçeklik arasındaki boşluğu görünmez kılan büyülü bir iktidar olarak ele almaktadır. Sonra 12 Eylül öncesi sol örgütlenmelerdeki belge taklitçiliği anlatılarını analiz ederek, sadece belgelerin değil, aynı zamanda devletin de bu örgütler tarafından taklit edildiğini göstermektedir. Örgüt üyesi erkek ve kadın mülakatları karşılaştırılarak, bu çalışmada, erkeklerin, anlatılarında 12 Eylül'ün gerçekliğini belgelemeyi iddia ettikleri; kadınların ise bu tür kamusal anlatılarda görünmez kılınırken, marjinlerdeki pozisyonları sebebiyle belge sayılmayan kendi anlatılarında, sessizlik ve görünmezliği anlattıkları tartışılmaktadır. Sonuç olarak tez, kadınların bedenlerini, üzerlerine katman katman belgenin, anlatının ve şiddetin kazındığı arşivler olarak tahayyül etmektedir.

This thesis concerns the relationship between power and the document. Based on one-to-one interviews conducted with former members of illegal political organizations of the September 12 period in Turkey, it argues that there is a structural link between power and the document. Starting with the question ?what do the documents document?? and then tracing the meaning of the document in various fields, it claims that there is always a gap between the document and the ?reality? which it claims to document. This gap can never be closed but can be made invisible through various forms of power. For this reason the main problem becomes, who has the power to document. By tracing the document in the axes of the state, narrative and body, this study argues that the reality constructed by the document is always gendered and always masculine. Drawing on three stories about encounters with the state, it considers the state as a magical power which makes the gap between the document and reality invisible. Then, analyzing interviews about document forgery within leftist organizations of the September 12 period, it illustrates that not only the documents but the state itself was forged by these organizations. Comparing men?s and women?s interviews, this thesis demonstrates that men claim to document the reality of September 12 in their narratives. However, women are rendered invisible in such public narratives, and their own narratives, which cannot count as documents due to women?s position in the margins, narrate silence and invisibility. As a result, the thesis imagines women?s bodies as archives on which layers of documents, narratives, and violence are inscribed.