Reconstituting the youth as a political category and the neo-liberal reason: The case of community volunteers foundation

Abstract

Bu çalışma, Türkiye'deki sivil toplum çalışmalarındaki güncel durumu anlamlandırmak amacıyla, Türkiye'de gençliğin güçlendirilmesi misyonuyla çalışan en büyük kuruluşlardan biri olan Toplum Gönüllüleri Vakfı (TOG) üzerine bir büyüteç tutmaya çalıştı. Türkiye'nin 1980'lerden itibaren içinden geçmekte olduğu neo-liberal dönüşüm çerçevesinde, sivil toplum kuruluşları tarafından önerilen yeni vatandaşlık modelleri incelendi. Neo-liberalizm bir ideoloji olarak değil bir yönetim rejimi olarak ele alındı. Devlet, özel sektör ve sivil toplum arasında olduğu iddia edilen ayrım sorgulandı. Gençlerin ortak özelliklere, sorunlara ve arzulara sahip politik bir grup olarak yeniden kurulmasının onların uzaktan yönetimini mümkün kıldığı iddia edildi. Otonomizasyon ve sorumlu kılma eş zamanlı olarak kullanılan temel vatandaşlık teknolojileri olarak ele alındı. Söylemsel olarak sürekli yeniden kurulan politik ve sosyal alanlar içinde yeni bir genç aktif vatandaş mitinin ortaya çıkışına dikkat çekildi. Vakıf tarafından empoze edilen sentetik ahlak anlayışı ve buna bağlı normlar ve prensipler ile yerelde yerleşik olarak varolan normlar ve değerler arasındaki gerilime ayrıca bir vurgu yapıldı.

?Reconstituting the Youth as a Political Category and The Neo-liberal Reason: The Case of Community Volunteers Foundation?In an effort to make sense of the new currents in civil society activities in Turkey, this study strove to put a magnifier on one of the biggest youth organizations, which works with a mission of youth empowerment, Community Volunteers Foundation (TOG). Within the general framework of neo-liberal transformation that Turkey has been undergoing since 1980s, the new citizenship models offered by civil society organizations were scrutinized. Neo-liberalism was treated as a ?governmental regime? instead of an ideology. The alleged distinction between the state, the private sector and the civil society was interrogated. It was claimed that reconstitution of the youth as a political category with shared characteristics, problems and aspirations, make the government of the youth at a distance possible. Autonomization and responsibilization were regarded as the basic technologies of citizenship which are used simultaneously. Emergence of the new myth of `young active citizen? was pointed out within the political and social spheres whose boundaries are being constantly discursively redrawn. A special emphasis was put on the tension between the super-imposed synthetic morality and subsequent norms and principles by the foundation on the one hand, and existing norms and values entrenched in the local on the other hand.