Sstaying away from politics, not foreseeing militarism`: The case of corps of Greek Scouts in Armistice İstanbul, 1918-1923?

Abstract

Bu çalışma, modernite, Aydınlanma ve ulus-devlet inşası gibi ondokuzuncu yüzyıl değerlerinin, ulusun makbul vatandaşlarını yetiştirmek amacıyla, çocukluk ve ilkgençlik dönemlerinin nasıl algılandığı ve insan hayatının bu dönemlerine nasıl yansıdıkları üzerine kurulmuştur. Gençlik ve anaakım siyaset arasındaki ilişkiyi inceleyen bu yaklaşımla, bu tez, Yunan İzci Teşkilatı'nın var oluş nedenleri ve Birinci Dünya Savaşı sonrası işgal altındaki İstanbul'daki faaliyetlerini incelemektedir.Bu tezin amacı, bahsi geçen gençlik teşkilatını Avrupa'da yirminci yüzyılın ilk yarısında yaygınlık kazanmış olan benzerleri çerçevesinde incelemek ve bu bağlamda söz konusu dönemin tarihyazımına katkıda bulunmaktır. Mütareke'nin imzalanmasının ardından kurulan İstanbul Yunan İzci Teşkilatı, Yunan milliyetçiliği ve Venizelizm ile yakın ilişki içindeki Rum nüfus arasında hızlıca popülerlik ve yaygınlık kazanmıştı. Yunanistan Yüksek Komiserliği, Yunan İzci Teşkilatı ve yerel Rum elitleri arasındaki organik bağlar, İstanbul'un `kurtarılmamış' Yunanlarına atfedilmiş `Helen' kimliğini inşa etmek için uygun ortamı sağlıyordu. Bu bağlamda, Yunan İzci Teşkilatı, geleceğin disiplinli, itaatkâr, fiziksel açıdan güçlü ve idmanlı, kendine yeten, hazır, medeni ve eril vatandaş-askerlerini hazırlamak amacıyla, Rum gençliğini eğitmek ve seferber etmeye yönelik bir kurum olarak faaliyet gösterdi. İzci hareketinin performatif özelliği, işgal altında bulunan bir şehirde, bu ideolojik ve siyasi eğitim sürecini görünür kıldı. Bu görünürlük, gayrımüslimlerin `hain' olarak adlandırılmasıyla Türk resmi tarihyazımındaki yerini buldu.

The core of this study deals with the reflection and attribution of nineteenth century values of modernity, Enlightenment and nation-building, to childhood and adolescence, with the aim of bringing up proper citizens of the nation. Within this ground of analyzing the relation between youth and mainstream politics, this study is focused on the raison d?être of a particular youth organization, the Corps of Greek Scouts, and their activities during the post World War I years, where Istanbul was experiencing Allied occupation.This thesis aims to contribute to the historiography of this particular period analyzing the mentioned youth organization within the scope of its European counterparts flourishing in the second decade of the twentieth century. The Corps of Greek Scouts of Constantinople, established with the signing of the Armistice, had been spread along and become popular among the Rum population, most of which was closely attached to Greek nationalism and Venizelism. The organic relations between the High Commission of Greece, the Corps of Greek Scouts and the local elites of the Rum community created an atmosphere of building the `Hellenic? identity which was attributed to the `unredeemed? Greeks of Istanbul. Thus, the Corps of Greek Scouts acted as a pedagogical organization educating and mobilizing youth, with the aim of preparing a disciplined, obedient, physically strong and fit, self-sufficient, ready, civilized and masculine citizen-soldiers of the future. This indoctrination became visible for the `occupied? city with the performativity of the whole movement. This is how it was reflected as well in the official Turkish historiography, where the non-muslim populations were named as `traitors?.