Constitution making, a game theoretic approach

Abstract

Bu çalışma anayasa yapım sürecini politikacılarla vatandaşlar arasındaki ilişkiye odaklanan bir oyun teorisi modeliyle inceliyor. Yeni Kurumsal İktisat perspektifiyle anayasayı politik bir kurum olarak değerlendiren bu çalışma, YKİ yazınındaki kurumlar teorisini kısaca özetliyor. Daha sonra politikacının gönderici, seçmenin ise alıcı olduğu bir sinyalleme oyunu öne sürüyor. Bu oyun; politikacı için elde edilebilir rant miktarı, kabul edilen bir anayasa taslağından uygulamada caymanın maliyetini, politikacıların seçmenin refahını dikkate alma düzeyini ve politikacıların özelliklerine dair önceden gelen olasılık dağılımını dikkate alıyor. Modelin çözümüyle şu sonuca ulaşıyoruz: Politik yapı kötüleştikçe anayasa seçmenin refahına katkısı bakımından daha iyi hale geliyor.

This study analyzes the process of constitution making through a game theoretic model that focuses on the relation between politicians and citizenry. Considering the constitution as an institution from the perspective of the New Institutional Economics, the paper indicates brie°y the theory about institutions in the litera-ture of the NIE. Then we introduce a signaling model, where the politician is thesender and the voter is the receiver. The game takes into account the amount of available rent to politicians, the level of punishment to deviations from an approved constitution-draft, the extent to which politicians mind the welfare of the voter and the prior probability distribution about politicians types. By solving the model, we come up with a counter-intuitive result; the constitution gets better in terms of its contribution to citizenrys welfare as the political structure deteriorates.