Withering away of cartesian dichotomies: The theses on Feuerbach and praxis as an epistemological category

Abstract

Bu çalışmanın temel hedefi praxis kavramını Karl Marx'ın formüle ettiği şekliyle, özne ve nesne arasındaki ilişkiyle ilgili Kartezyen düşünceye özgü olarak ortaya çıkan soruna bir yanıt olarak açıklamaktır. Feuerbach'a yönelttiği 11 tezi özellikle göz önünde bulundurularak ve Marx'ın erken dönem yazılarına odaklanılarak, teori ve pratik arasında birleştirici bir kategori olan kavramın Kantçı ve Hegelci köklerine aydınlatıcı bir bakış atılmaya ve bu kavram tarihi Kant'a uzanan, zihnin aktif bir rol oynadığı oluşturmacı felsefelerin yolunu takip eden bir epistemolojik kategori olarak yeniden formüle etmeye çalışılmaktadır.Bu bağlamda, ilk bölümlerinde sorun Kartezyen ve modernist özüyle ortaya konularak üç farklı tarihsel bakış açısından gelen üç farklı tepki özetlenir: Zihnin pasif olduğu ancak bilgi üzerine şüphenin ortaya çıkmadığı naif , modern öncesi metafiziğinki, deneyimin bilginin temel sınırı olduğu ampirizm geleneğininki, ve Kant'la başlayıp, Hegel ve Marx'a uzanan eleştirel felsefeninki. Sonuçta Feuerbach Üzerine Tezler'in bir okuması üzerinden, praxis kategorisine dayanan, idealist ve materyalist gelenekten farklı fikirleri oluşturmacı bir materyalizm arayışında birleştiren Marxist bir yanıt ortaya konur.

The main project of the thesis is to explain the notion of praxis as formulated by Marx as an answer to the distinctively Cartesian problem of the relation between the subject and the object. Focusing mainly on the early writings of Marx and with a special consideration of the eleven thesis directed at Feuerbach I try to shed light on the Kantian-Hegelian roots of the notion as a unifying category between theory and practice and reformulate it as an epistemological category following the path provided by constructivist philosophies going back to Kant, where the mind plays an active role.For that matter, in the first chapters, the problem is presented in its Cartesian and modernist core and three reactions from three different historical viewpoints are summarized: from a so-called naive, pre-modern meta-physics where mind is passive yet no doubt about knowledge is raised, from the tradition of empricism where experience is the ultimate limit of knowledge and from critical philosophies starting with Kant and continuing with Hegel to Marx. Through a reading of Theses ad Feuerbach, a Marxist answer residing in the category of praxis is formulated in which different views from idealist and materialist traditions are combined in search for a constructivist materialism.