A critical study on Pınar Kür as author-translator: Authorial and translatorial styles in interaction

Abstract

Bu tezin iki temel amacı vardır: Bir yazar-çevirmen olarak Pınar Kür'ün yazdığı ve çevirdiği eserler arasındaki biçemsel etkileşimleri araştırmak ve edebi eserlerde biçemsel inceleme yaparken bütünce yazılımlarının ne derece yararlı olabileceğini ortaya koymak. Sırasıyla Bitmeyen Aşk (1986), Bir Cinayet Romanı (1989), Geniş Geniş Bir Deniz [Wide Sargasso Sea] (1982), Dörtlü [Quartet] (1985), Karanlıkta Yolculuk [Voyage in the Dark] (1989) ve Günaydın Geceyarısı [Goodmorning Midnight] (1990) olmak üzere, bütüncedeki eserlerin niceliksel ve niteliksel incelemeleri Kür'ün yazar ve çevirmen olarak biçemleri arasında çeşitli etkileşimler olduğunu göstermiştir. Bütünce yazılımı, araştırma sürecinde çeşitli yararlar sağlamış olsa da edebi metinlerin bazı önemli biçemsel özelliklerinin niteliksel inceleme olmaksızın tesbitinin mümkün olamayacağı sonucuna varılmıştır. Tercüme, Yazko Çeviri ve Metis Çeviri dergilerinde yazar-çevirmenlerle ilgili çıkan yazıların söylem çözümlemesi yazar-çevirmenlerin saygı duyulan ve özellikle 1940'larda yabancı edebi eserlerin Türkçe çevirilerinde kaynak metindekine benzer biçemsel özellikleri yakalayabileceği düşünülen kişiler olduğunu göstermiştir. Kür'ün `habitus'unun ve özgün yapıtlarıyla çevirilerinin alımlanmalarının incelenmesi sonucunda, Pınar Kür'ün yazar-çevirmen olarak önemli düzeyde simgesel sermayeye sahip olduğu anlaşılmıştır. Tezde Pınar Kür'ün hem Türk edebiyatı çoğul dizgesiyle Türkçe çeviri edebiyatın kesiştiği noktada duran yazar-çevirmen özneliği hem de yazar ve çevirmen habituslarının birbirlerine olan etkileri tesbit edilmiştir.

The present thesis has two main goals: to explore interactions between Pınar Kür?s authorial and translatorial styles and to test the extent to which corpus methodology can be employed in the stylistic analysis of literary texts. The quantitative and qualitative analyses of the texts in the corpus, which consists of Bitmeyen Aşk (1986), Bir Cinayet Romanı (1989), Geniş Geniş Bir Deniz [Wide Sargasso Sea] (1982), Dörtlü [Quartet] (1985), Karanlıkta Yolculuk [Voyage in the Dark] (1989), and Günaydın Geceyarısı [Goodmorning Midnight] (1990), demonstrate that there are various interactions between Kür?s authorial and translatorial styles. The study reveals that certain aspects of style would not be detected without a qualitative analysis despite the benefits provided by corpus software. The discourse analysis of the essays about author-translators in the journals Tercüme, Yazko Çeviri, and Metis Çeviri shows that author-translators were well-esteemed and expected to translate literary works into Turkish in stylistic similarity to the source texts particularly in the 1940s. The results of the investigation on Kür?s `habitus? and the reception of her works in the fields of Turkish literature and literary translation show that Pınar Kür has considerable symbolic capital as an author-translator. The thesis further explores the agency of the author-translator positioned in the intersection of the Turkish literary polysystem and the system of literature in Turkish translation and identifies influences of her authorial habitus on her translatorial habitus and vice versa.