An exploratory study of the progressive `–ing` in a Turkish academic context from an elf perspective

Abstract

İkinci dil edinimi literatüründe, yapancı dil öğrenen kişilerin o dilde yaptığı her normdışı kullanım iletişimde bozulmaya sebep olan 'hata' olarak kabul edilir. Bu hataların açıklamaları, anadil ve ikinci dil arasındaki etkileşimden yabancı dil sınıflarındaki hedef dil verilerine kadar yayılmaktadır. Fakat öğrenen kişileri ölçmek üzere normları temel alan böyle tek yönlü ikinci dil edinimi yaklaşımı günümüz toplumlarının çok dilli gerçekliğine uymamaktadır. Eğer uluslararası ortak dil olarak hareket eden İngilizcenin edinimi söz konusuysa, bu görüş güçlü bir şekilde doğrulanabilir. İngilizceyi ikinci dil olarak konuşanlar anadili olarak konuşanlara göre daha fazladır ve bu dil daha çok ilk dili İngilizce olmayanlar arasında kullanılır, bundan dolayı bu konuşmacıların İngilizce dilini iletişimlerinde nasıl kullandıkları üzerine daha yeni bir bakış açısına ihtiyaç vardır. Bu araştırma, İngilizcenin ortak dil olarak kullanılmasını temel alan çalışmalardan biri olarak anadili Türkçe olan İngilizce öğretmen adaylarının, İngilizcenin eğitim dili olduğu bir akademik ortamda sürerlilik eki kullanımlarını araştırmıştır. 73 katılımcının bireysel ve grup konuşmaları ile ders içindeki iletişimleri kaydedilmiştir. Konuşmaların analizi, zorunlu olarak kullanılması gereken yerlerin % 88'inde katılımcıların sürerlilik yapısını kullandığını göstermiştir ki bu onların yapıyı bildiklerini ve çoğunlukla buna göre davrandığını öne sürer. Tüm sürerlilik kullanımları incelendiğinde ise, % 75 norma uygun kullanımların yanında, bu yapının durum fiillerine, alışkanlıklara ve kısa zamanlı olaylara genişletildiği % 25 norm dışı kullanımlar görülmüştür. Bu yüzden, bu çalışmada İngilizcedeki sürerlilik yapısının norm dışı kullanımlarının sebeplerini de araştırmıştır.

In SLA literature every nonstandard use of L2 learners is counted as an 'error' causing distraction to communication. Explanations for these errors range from crosslinguistic influence between L1 and L2 to target language input in foreign language classrooms. But, such a monolingual orientation of SLA which takes standard language as the norm against which learners are measured does not comply with the multilingual reality of today's communities. If the acquisition of English, which acts as a lingua franca (ELF), is in question, this view can be strongly confirmed. There are more nonnative English speakers than native speakers and English is used more between nonnatives, so a fresh outlook on how L2 speakers make use of English language in interaction is needed. This research,as one of the ELF-based studies, investigated the progressive use by the L1 Turkish preservice teachers of English in an English-medium academic context. Individual and group speeches of seventy-three participants and their interactions in a speaking course were videorecorded. The analysis of this spoken data showed that in 88 % of all obligatory contexts the participants used the progressive, which suggests that they know the semantics of this construction and mostly use it accordingly. But, when all progressive uses were examined; there appeared, apart from 75 % standard uses, 25 % nonstandard contexts of the progressive in which it was extended to states, habits and points in time. Therefore, there was also a focus in this study on possible reasons of such a characteristic progressive use in L2 English.