Electoral rules and strategic voting in Turkey
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Çalışmanın ilk bölümünde farklı seçim sistemleri ve stratejik oy durumlarında2011 ve 2015 seçimleri simüle edilmiştir. İlk olarak halihazırdaki seçimbölgelerinden 550 tane seçim bölgesi oluşturulmuş; ve gerçek seçim sonuçlarıkullanılarak dar bölge seçim sistemine geçildiğinde seçim sonuçlarının nasıldeğişeceği simüle edilmiştir. Sonuçlara göre, dar bölge seçim sisteminegeçildiğinde AKP'nin koltuk sayısı 2011'de 327'den 414'e; 2015'te (haziran) ise258'den 349'a yükselmektedir. Dar bölgeden en çok zarar gören parti olanMHP'nin koltuk sayısı ise 2011'de 53'ten üçe; 2015'te ise 80'den altıyadüşmektedir. Ayrıca bazı `stratejik` seçmenlerin kendi seçim bölgelerindeyalnızca o bölgede şansı olan partiye oy vereceğini varsayarak, anket verisindende faydalanarak, ikinci bir simülasyon daha yapılmıştır. Buna gore stratejikoyun koltuk dağılımına etkisi oldukça sınırlıdır. Sonuçlara gore MHP oransalolarak stratejik oydan en fazla faydalanan partidir. İkinci kısımda ise HDP'ye 2015 Haziran seçimlerinde giden stratejik oyun büyüklüğü ölçülmüştür. Artabe and Gardeazabal (2014)'ın dolaylı stratejik oy hesaplama yöntemi kullanılmış ve HDP'ye verilen oylarn %8.6'sının stratejik olduğu tahmin edilmiştir. In the first chapter, we construct and analyze counterfactual election resultsunder different electoral rules and levels of strategic voting. We first divide eachof the existing 85 districts in order to define 550 hypothetical voting districts,and then use precinct level data from the actual elections in order to calculatecounterfactual results under a First-Past-the-Post (FPTP) rule. Under a simplytally of the actual votes according to our newly defined districts, the number ofAKP (Justice and Development Party) seats increases to 414 from the actual327 in 2011 and to 349 from the actual 258 in 2015 (June), while the number ofseats of the biggest loser, the Nationalist Action Party (MHP), decreases fromthe actual 53 to just three in 2011 and from the actual 80 to only six in 2015.Next, we simulate results assuming that some `strategic` voters vote only forparties which are competitive in their voting districts by using survey data. Weshow that strategic voting has only a minor impact on the results. In bothelections, MHP is the biggest beneficiary of strategic voting proportionately.In the second chapter, we use survey data in order to find out the magnitude ofstrategic voting that HDP benets in the 2015 June elections. We apply Artabeand Gardeazabal (2014)'s indirect method of strategic voting. We estimate that8.6% of HDP votes came from strategic considerations in the 2015 Juneelections.
Collections