The sand silts up your colour - box: The art of nineteenth - century women travelers and the imagining of the Ottoman Empire

Abstract

On dokuzuncu yüzyılda batı Avrupa'dan ve kuzey Amerika'dan gelen kadın gezgin Osmanlı İmparatorluğu'nda eskiz çizdiler. Onların çoğu için, eskiz çizme sadece dikkatli gözlemler yapmanın bir yolu değil, bir etkileşim vasıtasıydı. Bu tez, kadın gezgin ressamlarının kendi sanat eserlerini ve yazılarını, on dokuzuncu yüzyılda oryantalizm, sanat, seyahat, ve toplum bağlamına yerleştirerek Osmanlı topraklarında'da batılı kadınlar tarafından yaratılan seyahat sanatı fenomenini tartışıyor. Kadın gezginlerin eskizlerinin kaynaklarına ve sosyolojisine baktıktan sonra, eskiz yapmalarının algılarını nasıl etkilediğine bakıyor. Osmanlı dünyasında kadınlar tarafından üretilen seyahat sanatı için toplumsal cinsiyet ve profesyonelliğin rolunu inceleyip, kadın gezgin ressamlarla on dokuzuncu yüzyılda kadın profesyoneller olarak çalışan bilimsel illüstratorlar arasındaki paralleliklere bakıyor. Sonuçda kadınlar tarafından üretilen seyahat sanatını yaşanan tecrübenin ve etkileşimlerin ürünü olması açısından yorumluyor. Eskiz yapma eylemi söz konusu ressamların sık sık tasvir ettikleri modeller arafından gözlemlenen özneler olmalarına sebep oldu. `Pitoresk` Osmanlılar sık sık resim çerçevelerinden dışarı çıkıp, konuştular: eskizleri eleştirdiler, konu önerdiler, koşarak kaçtılar, poz verdiler, güldüler, kızdılar, ödeme talep ettiler, ressama mürekkep vermeyi teklif ettiler, hatta, ellerine kalem alıp kendi portreleri üzerinde yazı bile yazdılar. Bu tez, bu belgelenen tepkileri inceleyip, eskiz yapmanın kültür ve dil farklarına ragmen insanları birleştirici bir köprü olmasını tartışıyor. Seyahat sanatının deneyimsel, toplumsal cinsiyetçi boyutunu incelemesi bu tezin hem oryantalist sanata hem de oryantalizme yeni bir ışıkta bakmasına olanak veriyor.

Throughout the nineteenth century, hundreds of women travelers from Western Europe and North America sketched in Ottoman lands. For many, sketching was not only a tool for active observation, but a means of interaction. Drawing on the artworks and written accounts of these `traveler-sketchers`, this thesis discusses the cultural phenomenon of women's travel art of the Ottoman Empire, situating it in the context of nineteenth-century orientalism, art, travel and society. Beginning with an overview of the origins and sociology of women's travel sketching, it evaluates the impact of sketching on perception. It examines the role of gender and professionalism in women's travel art of Ottoman lands, and the contiguities between women traveler-sketchers, and nineteenth-century female professional scientific illustrators. Finally, it evaluates women's travel art as the record of lived experience. The act of sketching often caused artists to become the observed objects of their intended subjects. `Picturesque` Ottoman locals frequently stepped out of the frame and spoke back: critiquing images, suggesting subjects, running away, posing, laughing, becoming angry, demanding payment, offering ink, or even taking up the pen to annotate their own portraits. This thesis surveys and evaluates a variety of these documented responses, and considers how drawing often served as a social bridge across linguistic and cultural barriers. Evaluating the experiential, gendered dimension of travel art enables this thesis to examine both Orientalist art and orientalism in a new light.