Sources of repression, aggression and liberation in Erich Fromm and Herbert Marcuse

Abstract

Erich Fromm ve Herbert Marcuse'de Bastırma, Saldırganlık ve Özgürleşmenin KökenleriNeden sadece insanlar sistematik olarak öldürür? Saldırganlığın kökenleri nedir? Saldırganlığın artışına sebep olan bastırma mekanizması hangi bilinçaltı yollarla çalışır? Yabancılaşmış bir toplumda sosyal kurumlar insan ruhuna nasıl etki eder? Bu kurumlar hangi yollarla insanın kendini gerçekleştirmesini kısıtlar? Baskıcı olmayan bir toplum nasıl kurulabilir? Bu sorulara cevap verebilmek için, Erich Fromm ve Herbert Marcuse'un teorilerini inceledim. Her ikisi de Freud'un bastırma kuramıyla Marx'ın yabancılaşma kuramını harmanlamıştı. Freud saldırganlığın sebebinin içgüdülerin bastırılması olduğunu düşünür. Freud'a göre uygarlık geliştikçe insan ruhunda Gerçeklik İlkesi Haz İlkesini daha çok bastırır. Artık toplumsal güvenlik için bireysel özgürlüklerin bir kısmından feragat edilmelidir. Öte yandan Fromm, insanın kendi canını saldırılara karşı korumasıyla (yararlı saldırganlık), insanın diğer bir canlıya bilip isteyerek acı çektirmesini (zararlı saldırganlık) birbirinden ayırır. Marcuse ise temel baskı ( güvenlik için hazzın bastırılması) ve artık baskı (kapitalist sistemin dayattığı bastırma) arasında bir ayrım yapmıştır. Her iki teorisyenin de amacı Freud'un özgürleşmenin imkansızlığına dair karamsarlığını aşmak için yeni kavramsal araçlar geliştirmektir. Fromm yabancılaşmanın temelindeki sosyal ve psikolojik dinamikleri açıklamak için `sosyal karakter` kavramını kullanır. Marcuse ise kapitalizmin Gerçeklik İlkesi olan Performans İlkesinden yola çıkacaktır. Fromm'un `varoluşsal tutkuları` ya da `karakter kaynaklı tutkuları` ile Marcuse'un olumsuzlama (karşı çıkma gücü) kavramı sayesinde kapitalizmin baskısı altında yabancılaşmış bir toplumda özgürleşmenin yollarını düşüneceğiz.

Sources of Repression, Aggression and Liberation in Erich Fromm and Herbert MarcuseWhy humans are the only species that kills systematically? What are the sources of aggression? What are the unconscious mechanisms through which repression of instincts leads to an increase in aggression? How do social institutions in an alienated society affect the human soul? In which ways do these institutions limit the possibilities for self-realization? How can a non-repressive society be constructed? To answer these questions, I have analyzed the theories of Erich Fromm and Herbert Marcuse. They both make a synthesis of Freud's account of repression and Marx's account of alienation. Whereas Freud claims that aggression is the inevitable result of repression, which increases with civilization, Fromm and Marcuse make a critique of capitalism to reveal how the current social system transforms human nature. For Freud, with the development of civilization, there was an inevitable tradeoff between freedom and security, which progressed in the same context with the repression of the Pleasure Principle by the Reality Principle. In contrast, Fromm's distinction between benign (self-preservation) and malign (harm another being willingly) aggression and Marcuse's distinction between Basic Repression and Surplus Repression provide useful theoretical tools to overcome the pessimism of Freud regarding the possibilities of liberation. Whereas Fromm analyses the specific social character shaped by capitalism, Marcuse emphasizes the specific Reality Principle of capitalism (Performance Principle) to explain the social and psychological dynamics behind alienation. Fromm's account of existential passions and Marcuse's notion of negativity (power to negate) provide us important tools to envision the possibilities of liberation from a repressive social order.