Financial liquidity, financing constraints and financing patterns

Abstract

Firmalar finansal kısıtlarına ve halka açık olup olmama statülerine göre gruplara ayrılmış ve genişlemeci para politikasıyla küresel kredi likiditesinin yükseldiği bir dönemde finansal kararlarındaki değişimler incelenmiştir. Bu çalışma yabancı sermayenin reel sektör için önemini ve yabancı sermaye akışının arttığı bir dönemde izlenen para politikasının etkinliği değerlendirme noktasında var olan bir ihtiyacı karşılamaktadır. Bulgular, genişlemeci para politikasının küresel likidite ile birleşmesinin firmalarda hem yabancı para hem de yerli para cinsinden aşırı borçlanmaya neden olduğunu, bunun neticesinde de karlılık ve iç likiditeyi sürdürebilmek için sektörün yabancı para girişine bağımlı hale geldiğini göstermiştir. Bunun yanı sıra, firmaların daha önceki finansal kısıtlarıyla doğru orantılı olarak toplam borç yüküne katkı sağladıkları gözlemlenmiştir. Yerel ve küresel kredi kanallarının açılmasıyla alternatif bir finansman aracı olarak kabul edilen ticari kredi kullanımı azalmış fakat kullandırılan ticari kredilerde önemli artışlar ortaya çıkmıştır. Bunun temel nedenleri sırasıyla firmaların kredi kısıtlarındaki iyileşme ile firmaların, daha ucuz olduğu dile getirilen banka kredilerini tercih etmesi ayrıca, artan satışlar ve yoğun rekabetin ticari kredi kullandırmayı tetiklemesi olarak öngörülmüştür. İzlenen para politikasının finansal krediler üzerinde daha etkili olduğu tespit edilmiştir.

Separating firms into groups based on level of financing constraint proxied by size and stock market trading status, changes in financing patterns are investigated in times of high foreign capital flow and expansionary monetary policy. The study fulfills the need for analyzing the consequences of foreign capital flow at firm level and documenting its significance in addition to assessing the efficacy of contemporary monetary policy. Recent economic conditions significantly facilitated lending process, increasing credit supply and strengthening the access to conventional credit, and resulted in excessive borrowing both in the form of foreign and domestic currency. With such heavy burden of debt, the sector has become dependent on continuance of foreign capital entrance to maintain profitability and liquidity, while facing both exchange rate and the liquidity risks. The more severely a firm was previously challenged by financing limitations, the more it has borrowed once the limitations are removed, contributing to excessive debt burden of the economy in proportion to its previous financing constraints. Furthermore, significant changes in trade credit financing decisions are documented; as their access to bank loans is facilitated they reduced portion of interfirm credit, and increased bank financing and the supply of trade credit to smaller firms. Recent expansion in consumption and corporate sales may have motivated firms to supply more trade credit to promote sales and increase market share. Finally, monetary policy is found to be more effective on conventional credit channels than trade credit.