How Turkish-speaking children tackle negation when it combines with modality and (Non)factivity in complex sentences

Abstract

Bu tez, Türkçe konuşan çocukların olgusal ve olgudışı eylemler ve bilgisel kiplikeylemleri ile olumsuzluk arasındaki ilişkiyi nasıl yorumladıklarını araştırmaktadır.60 okul öncesi (ortalama yaş: 5) ve 30 ilkokul çağındaki çocuğun (ortalama yaş: 8)test edildiği Deney 1, çocukların bilişsel olgusal eylemler bil- ve anla-, duygusalolgusal eylemler üzül- ve sevin- ile olgudışı eylemler san- ve düşün- ile aynı tümceiçinde etkileşim halindeyken olumsuzluğu nasıl yorumladıklarını göstermeyihedeflemektedir. Sonuçlar, 8 yaşındaki çocukların olumsuzluk kapsamı altında, hemolgusal hem de olgudışı eylemleri son derece başarılı bir şekilde yorumladıklarını,ancak okul öncesi çocukların, olumsuzluğu, özellikle olgudışı eylemlerle etkileşimhalindeyken, yorumlamakta bazı zorluklar (olgudışı eylemleri olgusal eylemlermişgibi yorumlama, olgudışı eylemlerin öznelerine yanlış inanç atayamama, olumsuztümceleri olumlu tümcelermiş gibi yorumlama ve yalnızca tümceciğin doğrulukdeğerine odaklanma gibi) yaşadıklarını göstermiştir. Deney 2 ise çocuklarınolumsuzluğu, bilgisel kiplik eylemleriyle aynı cümle içinde etkileşim halindeykennasıl yorumladığını araştırmaktadır. Okul öncesi yaştaki 18 çocuğun test edildiğiDeney 2, bu etkileşimin ediniminin ve doğru bir şekilde yorumlanmasının çocuklaraçısından ne kadar zor olduğunu göstermektedir. Sonuçlar, Türkçe konuşançocukların güçlü-olumsuz bilgisel kiplik yapılarını, zayıf-olumsuz bilgisel kiplikyapılarına göre daha çok tercih ettiklerine ve güçlü yapılardaki kapsam ilişkilerinizayıf yapılara da genellediklerine işaret etmektedir.

This thesis explores how Turkish-speaking children interpret negation when itcombines with other logical operators, such as (non)factive verbs and epistemicmodals. Experiment 1, testing 60 Preschool (mean age: 5) and 30 Elementary School(mean age: 8) Turkish-speaking children investigate how children handle negationwhen it interacts with the cognitive factive verbs, bil- 'know', anla- 'realize';emotive factives üzül- 'be sad' and sevin- 'be happy' and the non-factive verbsdüşün- 'think' and san- 'suppose/ believe' in complex sentences. The results indicatethat while Elementary school Turkish-speaking children show a ceiling levelaccuracy in the interpretation of both factive and nonfactive verbs under the scope ofnegation, Preschool children experience problems, such as overfactivization of nonfactiveverbs, not being able to attribute false-belief to the attitude holders in thepresence non-factive verbs, over-affirmation of negative sentences and payingattention to the truth value of the complement clauses only, in handling negationespecially when it combines with non-factive verbs. Experiment 2 explores anotherlogical operator 'modality' and how it is interpreted when it interacts with negation.Testing 18 children it shows how challenging the acquisition and comprehension ofthis interaction is. In particular, the results of Experiment 2 show that Turkishspeakingchildren tend to favor negative strong epistemic reading over negative weakepistemic reading, hence tend to extend the strong reading to weak epistemic modals.