The lyric as the voice of pain: Individual suffering in contemporary Anglo-American poetry

Abstract

Lirik şiir üzerine yapılan çağdaş çalışmalarda; öznelliğin alanı olarak görülen lirik türünün sosyal, ahlaki, etik ve dünyevi taraflarını incelemek yükselen bir trenddir. Bu eğilim, eleştirmenleri bireysel acı çekmenin temsili için alternatif yollar aramaya yönelten kişisel acı konusundaki son disiplinlerarası çalışmalarla örtüşmektedir. Bu tez, çağdaş lirik teorisi ve bireysel acı üzerine yapılan çalışmalardan faydalanarak, Ted Hughes'un Prometheus On His Crag (1973), Kate Daniels'ın The Niobe Poems (1988), ve Alice Oswald'un Memorial: An Excavation of the Iliad (2011) eserlerinde acı çeken bedene ses vermek için lirik araçlardan nasıl faydalandıklarını incelemektedir. Bu çalışma, seçilen dört lirik parametreyi kullanarak (öznele odaklanma, lirik seslenme, lirik zamansallık, ve yoğun biçimsel yapılanma) üç lirik şiir dizisinin boğucu bireysel acı çekme deneyimine dair ideolojileri hem açığa çıkarmak hem de yıkmak amacıyla mitolojik acı çeken bedenleri tekrar nasıl ele aldığını irdelemektedir. Lirik şiirin kişisel, bedensel ve karmaşık olanı ifade etmesi açısından ayrıcalıklı pozisyonunun mevcut eleştirideki eksikliğine değinmek için bu tez lirik teori ve kişisel acı üzerine yapılan son çalışmalar arasında bir diyalog kurmayı hedeflemektedir. Böylece, bu çalışma üç şairin kişisel acının karanlık coğrafyasına ışık tutmak için kullandıkları lirik stratejileri inceleyerek lirik teori ve bireysel acı çekmenin temsiline dair çağdaş çalışmalara katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.

There is an emerging trend in contemporary studies on lyric poetry, namely the exploration of the social, moral, ethical, and worldly aspects of the lyric, a genre that has been viewed as the realm of the subjective. This tendency overlaps with recent interdisciplinary scholarship on the inexpressibility of private pain, which leads critics to search for alternative avenues for the representation of individual suffering. Drawing on contemporary lyric theory and studies on private pain, this dissertation explores how Ted Hughes in Prometheus On His Crag (1973), Kate Daniels in The Niobe Poems (1988), and Alice Oswald in Memorial: An Excavation of the Iliad (2011) utilize lyric devices to give voice to the body in pain. Employing the selected four lyric parameters (the focus on the subjective, lyric address, lyric temporality, and intense formal structuring), this study examines how these three lyric sequences revisit mythological bodies in pain both to uncover and to subvert ideologies regarding the suffocating experience of individual suffering. This dissertation seeks to place lyric theory in dialogue with recent scholarship on private pain so as to address a gap in existing criticism with regard to the privileged position of lyric poetry in terms of communicating private, somatic, and complex experiences. Thus, it aims to contribute to contemporary studies on lyric theory and the representation of individual suffering by analyzing the lyric strategies these three poets use to cast light on the dark geography of private pain.