Borderline yüzey epitel over tümörlerinde mitokondriyal mikrosatellit profilinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Kanser, birçok genetik değişimlerin birikimi sonucunda oluşan bir hastalıktır. Bu genetik değişimlerin başında proto-onkogen, ve/veya tümör baskılayıcı genlerdeki mutasyonlar, heterozigosite kaybı (LOH) ya da mikrosatellit kararsızlığını (MSI) etkileyen faktörler gelmektedir. Bu genetik değişimler sonucunda, hem nüklear hem de mitokondriyal genomda genomik instabilite (GI) oluşmaktadır. Genomik instabilitenin en iyi göstergesi ise mikrosatellit kararsızlığıdır.Gelişmiş ülkelerde over kanseri, kadınlarda ölüme sebebiyet veren kanserler arasında beşinci sırada yer almaktadır. Over kanserine erken evrede tanı konması oldukça güçtür. Bu nedenle çoğu hastaya (%90) hastalığın ileri evresinde tanı konmakta ve beş yıllık yaşam sürelerinin %30' dan daha az olduğu belirtilmektedir.Borderline over tümörleri, over neoplazilerinin %10-15' ini oluşturmaktadır. Düşük potansiyelli malign tümörler (LMP) olarak da adlandırılan bu grup, histopatolojik ve biyolojik özellikleri bakımından benign ve malign tümörler arasında geçiş özelliği göstermektedir. Bu nedenle epitel over tümörlerinin patogenezinin aydınlatılması açısından önem taşımaktadır.Projemizin amacı LCM (lazer mikrodiseksiyon) sonucunda toplanan spesifik borderline yüzey epitel over tümör dokularında, jinekolojik kanserlerde değişimin sık gözlendiği D-loop bölgesinin 303, 514, 16184 ve 12S rRNA bölgesinde 956 nükleotit pozisyonlarındaki (np.) mikrosatellit bölgelerinde meydana gelen özgün değişimleri saptamaktır. Çalışmamızda seröz ya da müsinöz borderline tümör tanısı almış, 16 olgunun spesifik tümör ve normal dokusu ile spesifik 8 tümör ve 1 normal dokuda ilgili bölgelere yönelik dizi analizi gerçekleştirilmiştir. Seröz borderline tümör grubundaki olguların %65' inde D-loop 303 bölgesinde [m.309_310insC(8), m.309_310insCC(1)], %32' sinde 514 bölgesinde [m.523_524insCA(6)], %14' ünde 12S rRNA geni 956 nükleotit pozisyonunda [m.961delTinsC(1)] mutasyonlar saptanmıştır. Müsinöz borderline tümör grubundaki olguların ise, %67' sinin D-loop 303 bölgesinde [m.309_310insC(15), m.309_310insCC(2), m.309_310insCCCC(1)], %37' sinin 514 bölgesinde [m.523_524insCA(8), m.522delCA(2)], %3' ünün 16184 bölgesinde [m.16189delTinsC] mutasyonları saptanmıştır. Seröz borderline olguların 16184 np. ve müsinöz borderline olguların 956 np.' da herhangi bir değişim saptanmamıştır.Bugüne kadar spesifik borderline over tümörlerinde mitokondriyal genom çalışması bulunmamaktadır. Çalışmamız sonucunda ilk kez borderline tümör tanısı almış dokuların spesifik tümör ve normal hücre populasyonlarında ilgili mikrosatellit bölgelere ait özgün değişimler ortaya konmuştur. Ayrıca elde ettiğimiz veriler, epiteliyal over tümörlerinin patogenezinde mitokondriyal genomun rolüne yönelik çalışmalara da destek sağlayacaktır. Cancer is a disease consisted of the accumulation of genetic changes, such as activation of oncogenes, inactivation of tumor suppressor genes, loss of heterozygosity and microsatellite instability. All of these changes cause mitochondrial and nuclear genomic instability. Microsatellite instability is a major sign of the genomic instability.In developed countries, cancer of the ovary is among the five leading sites for cancer mortality in women. Ovarian cancer is difficult to diagnose in its early stages. Thus, most of the patients (90%) is diagnosed at the advanced stages, and the survival rate in these patients are less than 30%.Borderline ovarian tumors account for 10-15% of all ovarian tumors. Ovarian tumors of low malignant potential (LMP) exhibit histopathologic features and biologic behavior between benign and malign tumors. Consequently, borderline ovarian tumors is important for clarifying the pathogenesis of epithelial ovarian tumors.The goal of our project, is to identify the unique changes in four microsatellite regions (303 np., 514 np., 16184 np. and 956 np.) which exhibited instability in common female cancers in pure cell population of borderline ovarian tumors and their matched normal tissues collected by laser capture microdissetion. Four microsatellite regions were sequenced in a series of sixteen tumors and with their matched normal tissues, eight tumor tissues and one normal tissue which were diagnosed as mucinous and serous borderline tumors. We found mutations in D310 region 65% [m.309_310insC(8), m.309_310insCC(1)], 514 np. 32% [m.523_524insCA(6)] and 956 np. 14% [m.961delTinsC(1)] of the serous borderline tumors group. Furthermore, for the mucinous borderline tumors group the mutation rate in detected as 67% for [m.309_310insC(15), m.309_310insCC(2), m.309_310insCCCC(1)], 37% for 514 np. [m.523_524insCA(8), m.522delCA(2)] and 3% [m.16189delTinsC] for 16184 np. We did not detect any genomic changes in 16184 np. of the serous borderline tumors group and 956 np. of the mucinous borderline tumors group.Up to date, there is not any research about the microsatellite regions in the pure cell populations of tumor and normal tissues in the borderline ovarian tumors. Besides, our data will support the mitochondrial genome studies in the field of pathogenesis of epithelial ovarian tumors.
Collections