Türkiye`deki tıp fakültelerinde mezuniyet öncesi tıp eğitiminde kadın hastalıkları ve doğum eğitimi; Mevcut durum analizi ve birinci basamak sağlık hizmetindeki ihtiyaç ile uyumu

Abstract

Amaç: Türkiye'deki tıp fakültelerine ait mezuniyet öncesi kadın hastalıkları ve doğum eğitim programlarının, Ulusal Çekirdek Eğitim Programı-2014 (UÇEP-2014) ve birinci basamak sağlık hizmetindeki ihtiyaçlar ile uyumunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: İlk aşamada Türkiye'deki tıp fakültelerinin mezuniyet öncesi eğitim programları internet ortamında araştırılmıştır. UÇEP-2014 raporu, kadın hastalıkları ve doğum içeriği açısından incelenip, konular temel (n=36) ve ikincil (n=15) başlıklar olarak ele alınmış ve program başlıklarının UÇEP-2014 içeriği ile uyumu saptanmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında, gönüllü aile hekimleri (n=14) ile odak grup görüşmeleri gerçekleştirilmiş, kadın hastalıkları ve doğum eğitimi hakkındaki görüşleri ve bu eğitimin gereksinimlerini ne oranda karşıladığı irdelenmiştir.Bulgular: İncelenen 54 programda, temel ve ikincil başlıklar sırası ile ortalama %79,6 ve %22,9 oranında yer almaktadır. Fakültelere göre uyum %36,1 - %99,4 aralığındadır. Kromozom hastalıkları (%20,4), moniliazis/vajinal akıntı (%24,1) ve cinsel işlev bozuklukları (%27,8) programlarda en az saptanan temel başlıklardır. Ders saati dağılım aralıkları geniş olup, fakülteler arası önemli farklar mevcuttur. Odak grup görüşmelerinde iki ana tema vurgulanmıştır: Eğitim sürecindeki uygulama eksiklikleri ve detay bilgi fazlalığı. Tıp eğitiminde eksikliği en çok vurgulanan ana başlıklar ise: 1) Anne ve bebek ölümleri, 2) Riskli gebelikler, 3) Gebelikte sistemik hastalıklar, 4) Prenatal tarama testleri, 5) Gebelikte ilaç kullanımı, 6) Lohusalık dönemi, 7) Nonstres test, 8) Normal doğum becerisi, 9) Temel obstetrik / jinekolojik ultrasonografi, 10) Adet düzensizlikleri, 11) Genital hijyen eğitimi verebilme, 12) Cinsel işlev bozuklukları, 13) Meme kanseri, 14) Adölesan sağlığı, 15) Jinekolojik muayene, 16) Kadın hastalıkları ve doğuma özel iletişim becerileri olarak belirlenmiştir.Sonuç: Türkiye'deki tıp fakültelerinin kadın hastalıkları ve doğum ders başlıklarının UÇEP-2014 ile uyumu ve mezunların birinci basamaktaki ihtiyaçları ortaya konmuştur. Bunların tıp fakültesi programları ve UÇEP metinlerine entegrasyonu önerilebilir.Anahtar Kelimeler: çekirdek eğitim programı, eğitimde ihtiyaç belirleme, kadın hastalıkları ve doğum, müfredat geliştirme

Objective: The aim was to assess the compliance of graduate obstetrics and gynecology curricula in Turkey medical schools with the National Core Curriculum 2014 (NCC-2014) and the needs of physicians in primary health care. Method: The first phase included curricular survey of medical schools in Turkey, using internet. NCC-2014 report was analyzed concerning subject titles pertaining to obstetrics and gynecology. Titles that were divided into fundamental (n=36) and secondary (n=15) were probed within curricular content. The second phase included focus group interviews with voluntarily participating family physicians (n=14) about their medical school obstetrics and gynecology training to reveal to what extent their needs are met.Results: On average 79,6% and 22,9% of the fundamental and secondary topics were present in the included curricula (n=54), respectively with overall compliance ranging between 36,1% - 99,4%. Chromosome disorders (27,8%), moniliasis / vaginal discharge (24,1%), and sexual dysfunction (27,8%) were the least represented topics. Study hours per topic had wide ranges with major differences across schools. Two main themes emerged in focus group interviews: deficiencies in practice during training and information overload. Topics emphasized as learner needs included 1) maternal and neonatal mortality, 2) high-risk pregnancies, 3) systemic disease in pregnancy, 4) prenatal screening tests, 5) medications in pregnancy, 6) puerperal problems, 7) non-stress test, 8) vaginal delivery skills, 9) basic obstetric and gynecological ultrasound, 10) menstrual irregularities, 11) genital hygiene education skills, 12) sexual dysfunction, 13) breast cancer, 14) adolescent health, 15) gynecologic examination, and 16) communication skills in obstetrics and gynecology. Conclusion: The study discloses compliance rates between Turkish medical school obstetrics and gynecology curricular content and the NCC-2014, as well as the needs of physician graduates in the primary setting. Integration of the revealed content into medical school curricula and the consecutive NCCs can be suggested.Key words: core curriculum, curriculum development, educational needs analysis, obstetrics and gynecolog