Meme kanseri hastalarında fiziksel aktivite düzeyinin semptomlar ve yaşam kalitesi üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Amaç: Bu çalışma, meme kanserli hastalarında fiziksel aktivite düzeyinin semptomlar ve yaşam kalitesi üzerine etkisini belirlenmek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışma, Eylül 2015-Haziran 2016 tarihleri arasında Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Gündüz Kemoterapi Ünitesi'nde yürütülmüştür. Çalışmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan 128 hasta araştırma kapsamına alınmıştır. Verilerin toplanmasında; Hasta Tanıtım Formu, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA), EORTC-QLQ C30Yaşam Kalitesi ve EORTC QLQ- BR 23 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 22.0 paket programında yapılmıştır. Verilerin analizinde, ortalama, standart sapma, sayı ve yüzde, Shapiro-Wilk testi Mann-Whitney U testi, Kruskall-Wallis Varyans Analizi ve Pearson Korelasyon Analizi yapılmıştır. Bulgular: Hastaların %53.9'u 46-60 yaş aralığında ve hastaların yaş ortalaması 52.21±8.93'tür. Hastaların tanı süresi 30.91±37 ay ve %41.4'ü hastalığın II. evresindedir. Sadece kemoterapi alanların oranı %10.1; kemoterapi, radyoterapi, hedefe yönelik tedavi ve cerrahi tedavi türlerinin hepsini alanların oranı %25'tir. Çalışmamızda hastaların fiziksel aktivite düzeylerinin %32.8'inin düşük düzey, %35.9'u orta düzey, %31.2'sinin yüksek düzey aktif olduğu saptanmıştır. Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi ile EORTC-QLQ C30 Yaşam Kalitesi ölçeği genel semptom puanı, yorgunluk, ağrı, nefes darlığı, uykusuzluk, iştah kaybı semptomları arasında negatif yönde anlamlı korelasyon (p<0.01); fonksiyonel sağlık skoru, fiziksel fonksiyon, uğraş fonksiyonu, sosyal fonksiyonu ve genel sağlık skoru arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki (p<0.05) bulunmuştur.Sonuç: Çalışmamızda fiziksel aktivite düzeyi orta ve yüksek olan hastaların daha az semptom yaşadığı, fonksiyonel durumunun ve genel yaşam kalitesinin daha iyi olduğu belirlenmiştir. Purpose: This study was planned to determine the effect of physical activity levels to symptoms and quality of life with breast cancer patients.Method: This descriptive study was conducted in the Chemotherapy Unit of Akdeniz University's Hospital from September 2015 to June 2016. In total, 128 individuals who met the inclusion criteria were included in the study. The study data were collected using a patient introduction form, the International Physical Activity Questionnaire, the EORTC-QLQ C30Quality of Life Scale and the EORTC QLQ- BR23 Quality of Life Scale. The study data were analyzed using SPSS 22.0 software. The analysis was conducted using means, standard deviations, numbers, percentages, the Shapiro-Wilk test, the Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis variance analysis and pearson correlation analysis.Findings: Of the patients, 53.9% were aged between 46 and 60, and their average age was 52.21±8.93 years. On average, the patients were diagnosed with breast cancer 30.91±37 months before the study, and 41.4% of them were in the second stage of the disease. Of them, 10.1% had received chemotherapy only, while 25% had received chemotherapy, radiotherapy, targeted treatment and surgical treatment. This study found that 32.8% of the patients were active at a low level, while 35.94% were moderately active, and 31.2% were highly active. There was a negative correlation between the patients' International Physical Activity Questionnaire scores and scores on EORTC-QLQ C30for general symptoms, fatigue, pain, labored breathing, lack of sleep, loss of appetite (p<0.01). On the other hand, there was a positive correlation between their scores on functional health, occupational function, social function and general health (p<0.05).Result: This study found that patients with high and moderate physical activity levels had fewer symptoms, and their functional status and general quality of life were much better.
Collections