Kurumsal sosyal sorumluluk algısının işe adanmışlık üzerindeki etkisinde kişi-örgüt uyumunun aracı rolü: Türkiye ve Kamboçya karşılaştırması

Abstract

Bu tezde, Türk ve Kamboçyalı çalışanlar arasında bir karşılaştırma söz konusudur. Bu iki ülkede en az bir yıllık çalışma tecrübesi bulunan ve tam zamanlı çalışmakta olan 317 çalışandan örneklem elde edilmiştir. Tüm veriler, çevrimiçi ve basılı anket ile toplanmıştır. Veri analizi için, Sosyal Bilimler için İstatistik Paketi (SPSS 24.0 versiyonu) kullanılmıştır. Sonuçlar, kurumsal sosyal sorumluluğun işe adanmışlığı esaslı bir rol oynayarak önemli ölçüde etkilediğini göstermiştir. Kişi-Örgüt uyumu, kurumsal sosyal sorumluluk ve işe adanmışlık arasındaki ilişkiye aracılık etmektedir. Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk uygulayan örgütlerde çalışma eğilimi vardır. Örgütler, çalışanların taleplerine (değerler, tutumlar ve normlar) uygun olarak kurumsal sosyal sorumluluk ile hareket ettiğinde işe adanmışlık artar. Karşılaştırma açısından, Türk ve Kamboçyalı çalışanları arasındaki kurumsal sosyal sorumluluk algılarında pek bir fark yoktur. Ama, onların performansı, kendi örgütüne, Kişi-Örgüt uyumunu algılama açısından birbirinden farklıdır. Çalışanların, kendi örgütü, kendi algıları ve talepleri var olduğu varsayılabilmektedir. Örgütten veya örgüte yüksek bir Kişi-Örgüt uyumunu yüksek seviyede algılarlarsa, işe adanmışlık da yüksek seviyede olacaktır.

The thesis is about comparing Turkish and Cambodian workers. The sample of 317 full-time workers within one-year working experience in their current work at least were obtained from both countries. The data were collected from online and printed papers' questionnaires. Statistical Package for the Social Sciences Software, SPSS 24.0 version is utilized for data analyzing. The results indicated that corporate social responsibility significantly performs an essential role that effects on work engagement. Person-organization fit mediates the relationship between corporate social responsibility and work engagement. Workers tend to work with the organizations which have corporate social responsibility's practices. Work engagement increases when organizations perform corporate social responsibility in correspondence with their workers' demands (values, attitudes and norms). In terms of comparison, Turkish and Cambodian workers do not show much different perceptions on corporate social responsibility, but their work performances are difference in terms of perceiving person-organization fit toward their organizations. It can assume that workers have their own perceptions and demands toward the organizations. If they perceived high fit to or from the organizations, their work engagement is highly produced.