Dolgu duvarların betonarme çerçevelerin davranışı ve dayanımı üzerindeki etkileri

Abstract

DOLGU DUVARLARIN BETONARME ÇERÇEVELERİN DAVRANIŞI VE DAYANIMI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ (Yüksek Lisans Tezi) Mehmet KARABAY GAZİ ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ Şubat 1989 ÜZ Bilindiği gibi, çerçeve yaygın olarak kullanılan bir taşıyıcı sistemdir. Çerçeve boşluklarına mimari nedenlerle dolgu duvarları yerleştirilmesiyle, çıplak çerçeveden farklı özelliklere sahip dolgulu çerçeve oluşur. Uygulamada, dolgunun yapının dayanımını ve rijitl iğini arttırdığı beklentisiyle, emniyetli yönde olunduğu düşünülür ve de dolgu duvarları yapısal analizde gözönüne alınmazlar. Bu çalışmada 3 açıklıktı, 8 katlı bir betonarme çerçeve referans olarak alınmış, kolon boyutları, kat ve açıklık sayıları ile dolgu düzeni değiştirilerek oluşturulan çerçeveler incelenmiştir. Çıplak ve dolgulu çerçeveler Smith-Carter yöntemini temel alan ve ULARC3 programının geliştirilmesi ile ortaya çıkarılan bir bilgisayar programı kullanılarak analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, incelenen çerçevelerin çoğunda dolgunun yerleştirilmesi dayanımı arttırmıştır. Ancak, dolgu varlığının, yapının davranışını önemli ölçüde etkilediği, özellikle dolgu düzenlemesinin bazı durumlarda dayanımı azalttığı ve kolonlarda çıplak çerçevelerde görülmeyen çekme kuvvetlerini oluşturduğu gözlenmiştir. Çalışmadan elde edilen genel sonuç olarak; dolgunun, emniyetli yönde çalışıldığı varsayımıyla yapısal çözümlemede gözönüne alınmamasının, yanlış sonuçlara neden olabildiği ve bazı durumlarda da yapı güvenliğini azalttığı belirlenmiştir. II

EFFECTS OF INFILL WALLS ON BEHAVIOUR AND STRENGTH OF REINFORCED CONCRETE FRAMES (M.Sc. Thesis) Mehmet KARABAY GAZI UNIVERSITY INSTITUTE OF SCIENCE AND TECHNOLOGY February 1989 ABSTRACT Frame is the most commonly used structural system. Inf i 1 1 walls are also very common due to architectural reasons. In practice, inf i 1 1 walls are not taken into consideration in structural analysis.lt is taken for granted that this practice will lead to safe designs, since infill walls are expected to contribute positively to the strentgh and rigidity of the structure. In the present study, a typical 3-bay,8-storey basic frame was chosen as the reference frame, and column cross-sections, number of stories and number of bays were varied together with infill wall arrangements. Progresive failures of basic frames and infilled frames were studied by the use of a computer program devoloped from ULARC3 on the basis of an improved version of the Smith-Carter method of analysis. A strength increase due to introduction of infill walls was naturally obtained for most of the cases. It is also observed that the infill walls change the structural behaviour considerably and may lead to a reduction in the overall strength (i.e., to unsafe designs) depending especially on the arrangment of the infill walls, and to axial tension in columns which does not appear in the analysis of the basic frame. The general conclusion of the study is that the assumption of obtaining safe desings by neglecting the infill walls in the structural analysis is misleading and may sometimes cause a considerable reduction in the structural safety. Ill