Diyabetik ratlarda topikal vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) uygulamasının yara dokusundaki oksidatif olaylar üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

Diyabetlilerdeki geciken yara iyileşmesinin önemli nedenlerinden biri büyüme faktörlerinin yeterince üretilememesi veya yıkımındaki artıştır. Önemli büyüme faktörlerinden biri olan vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF)?nün, damar oluşumunu uyararak yara iyileşmesinde rol oynadığı görülmüştür. Çalışmamızda, VEGF?nin diyabetik ratlara topikal olarak uygulanmasının yara dokusu oksidatif olaylar üzerine etkilerinin zamana bağlı olarak incelenmesi amaçlanmıştır.Çalışmada 200-250 g ağırlığında 36 adet Wistar-Albino diyabetik dişi rat kullanıldı. Ratlar, streptozotosin ile diyabetik hale getirildi. Dorsolateral eksizyonel yara yapılan diyabetik ratlar, tedavisiz grup (n=12), kitosan uygulanan grup (n=12) ve kitosan+VEGF uygulanan grup (n=12) olmak üzere rastgele 3 gruba ayrıldı. VEGF uygulanan gruplardaki ratların yaralarına her gün birer kez topikal yolla kitosan jel içerisinde VEGF-A (7 ng/ml) uygulandı. Kitosan grubunda ise aynı miktarda boş kitosan jel uygulandı. Uygulamalardan sonra iyileşmenin 3 ve 7. günlerinde ratlar feda edildi. Çıkarılan yara dokularında NOx, TBARS, GSH, AA düzeyleri ve SOD aktivitesi spektrofotometrik yöntemle ölçüldü. Sonuçlar aritmetik ortalama ± standart sapma olarak ifade edildi ve Anova varyans analizi ile karşılaştırıldı (p<0,05).Topikal VEGF?nin, özellikle iyileşmenin erken evrelerinde yara dokusu NOx düzeyini azalttığı, TBARS düzeyini ise her iki günde de arttırdığı görülmüştür. Ayrıca, GSH ve AA seviyelerini arttırarak yara dokusu antioksidan kapasitesinin artmasına da katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Bu bilgiler ışığında, VEGF uygulama dozunun yara dokusundaki oksidatif olaylar üzerine etkisinin günlere bağlı değiştiği söylenebilir.

Growth factors? not to be produced enough and catabolism?s increase are main factors of the late wound healing in diabetics. Vascular endothelial growth factor (VEGF) plays role in the wound healing by inducing vessel development. In this study we aim to investigate the topical VEGF administration on oxidative status of wound tissue in diabetic rats.In our study 36 female Wistar albino rats (weight: 200-250g) were used. Rats get diabetic with streptozotocin. Dorsolateral excisional wounds were made on rats and they were randomly divided into 3 groups: Untreated group (n=12), Chitosan treated group (n=12), Chitosan+ VEGF treated group (n=12). In VEGF groups, wounds were treated topically with single daily dose VEGF-A (7ng/ml). In chitosan treated groups, wounds treated topically with equal amount blank chitosan gel. After these administrations, on the 3th and 7th days of wound healing, animals were sacrificed. NOx, TBARS, AA, GSH levels and SOD activity were measured spectrophotometrically in wound tissues. Results were expressed as mean ± standard deviation. Mean differences were compared by Anova variance analysis (P<0, 05).Topical VEGF especially decreased NOx level in early level. It increased TBARS levels in both days. Also it increases GSH and AA levels contributed to increase of wound tissue antioxidant capacity. In the light of this information VEGF administration may have altering effects on oxidative events depending on days in wound healing process.