Açık anlatım yönteminin hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilerin müzik dersindeki ritmik beceri eğitimine etkisinin analizi

Abstract

Bu araştırma açık anlatım yönteminin hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilerin müzik dersindeki ritmik beceri eğitimine etkisinin ne düzeyde olduğunu ortaya çıkarmak amacıyla gerçekleştirilmiştir.Araştırmada tek denekli araştırma modellerinden `Yoklama evreli çoklu yoklama modeli` (multiple probe model with probe conditions) kullanılmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubu Aksaray ilinde Özel Eğitim İlkokulu'nda öğrenim gören üç öğrenme güçlüğüne sahip öğrencileri kapsamaktadır. Araştırmanın tüm oturumları Özel Eğitim İlkokulu'nda bireysel eğitim sınıfında ve birebir öğretim düzenlemesi biçiminde gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya, yaşları 11-12-11 ve hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip olan üç öğrenci katılmıştır.Sorular Milli Eğitim Bakanlığı tarafından hazırlanmış olan öğretim programı çerçevesinde ve hafif düzeyde öğrenme yetersizliğine sahip çocukların seviyesine uygun olarak belirlenmiştir. Deneklerin ön koşul becerileri karşılayıp karşılamadıklarını belirlemek üzere denekler öncelikle sınıflarda gözlenmiş ve öğretim planları 4 ay boyunca hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilere uygulanmıştır.Üç öğrenciye uygulanmış olan oturumların sonunda elde edilen veriler, yoklama evreli çoklu yoklama modeline uygun olarak elde edildikten sonra bu modele göre düzenlenmiş olan grafik üzerinde gösterilerek ve araştırmanın amacı ışığında yorumlanmıştır.Araştırmadan elde edilen bulgular sonucunda, 1) Açık anlatım yönteminin müzik dersindeki ritmik beceri eğitiminde tüm denekler için etkili olduğu belirlenmiştir.2) Hafif düzeyde öğrenme güçlüğüne sahip öğrencilere ritmik becerilerin öğretiminde etkililiğini inceleyen ve daha önce tamamlanmış olan çalışmalarla da desteklendiği gözlenmektedir. Anahtar Kelimeler: Hafif Derecede Öğrenme Güçlüğü, Açık Anlatım Yöntemi, Ritmik Beceri Eğitimi

This study was conducted to assess the effect of direct instruction on the rhythmic ability training of students with mild learning disabilities. The study utilizes `multiple-probe model with probe conditions` which is a single subject research model.The study population of the thesis is comprised of three students with learning disabilities receiving special education in `Aksaray Özel Eğitim İlkokulu` (special education primary school) in Aksaray. All study sessions were conducted in the schools individual study room in private one-to-one sessions. The participants were two 11 and 12 years old students with mild learning disabilities. The questions were designed in line with the ministry of education's curriculum and levelled for students with mild learning disabilities. In order to evaluate whether the participants match up to the study criteria; first, the students were observed in their respective classrooms, and then, the teaching plan was administered for four consecutive months. After the data collected post the sessions along the lines of multiple-probe with probe conditions model, it was postulated on a graphic design again parallel to the model, and were appraised in the light of study. As a result of the findings:1)For all of the participants, explicit teaching was found to be effective for rhythm training in music courses.2)The results were supported by the studies previously conducted and finalised on the effect of explicit instruction on the rhythmic abilities of students with mild learning disabilities.Key Words: Mild Learning Disability, Direct Instruction, Education of Rhythmic Skill.