Kronik lenfositik lösemide CD49d molekülü ve fibronektin adezyonunun incelenmesi

Abstract

Kronik lenfositik Löseminin başlıca özelliği olan periferik lenfositoz, lenfositler ile kemik iliği stromal elemanları ve stroma hücreleri arasında adezyon bozukluğu olduğunu düşündürmektedir. Son yıllarda tanımlanan çok sayıda adezyon molekülünden biri olan CD49d hem fibronektine, hem de en azından bir hücresel Uganda (VCAM-1) sahip çift etkili bir moleküldür. Bu çalışmada 62 KLL'li hasta ile, diğer hematolojik malignitelerde (n=40), sağlıklı kontrollerde (n=43) ve ayrıca göbek kordon kanı CD5(+) B hücrelerinde(n=34) CD49d ekspresyonu incelendi. CD49d ekspresyonu KLL de %50±29 iken bu oran diğer hematolojik malignitelerde %80±11, sağlıklı kontrollerde %85±3, göbek kordon kanı CD19(+) hücrelerinde %96±4 idi (p<0.001). CD49d molekülünün KLL li hastaların %76sında (47/62) ileri derecede düşük olduğu, ancak geri kalan %24 ünde normallere yakın düzeyde eksprese olduğu görüldü. KLL de CD49d ekspresyonunda gözlenen bu iki farklı eğilim hastaların RAİ sınıflamasındaki evreleri ile karşılaştırıldığında, RAİ evre 0, I ve II olan hastaların CD49d, CDlla, slgM ve TGF-fi ekspresyonlarının, RAİ evre III ve IV olan gruba göre çok daha düşük olduğu saptandı (p^ 0.001). CD49d ekspresyonunun KLL nin diğer immünfenotipik özellikleri ile ilişkisi araştırıldığında ise, CD 13 ve CD33 myeloid belirleyicilerinin ekspresyonu ile korrelasyon gösterdiği bulundu (p < 0.00 1). Bu korrelasyon KLL de CD49d ekspresyonunda gözlenen iki farklı eğilimle birarada ele alındığında, CD49d düşük CD13(-) CD33(-) CDlla düşük TGF-fi düşük sIgM düsük ve CD49dyüksek CD13(+) CD33(+) CDllayüksek TGF-fiy01^ slgM^1^ iki altgrubun varlığı farkedildi. Ayrıca kültür ortama konan KLL, göbek kordon kanı ve sağlıklı kontrol lenfositlerinden 72 saat süresince (İlk 24 saatte 2 saatte bir ve sonra 48 ve 72. saatlerde) alman örneklerin CD49d ekspresyonları incelendi. Bu çalışmada, KLL de kültür ortamında CD49d ekspresyonunun zaman zaman normal düzeylere ulaşacak kadar dalgalanmalar gösterdiği saptandı. Zaman içindeki 77değişimleri gösteren bu veriler üzerinde yapılan frekans analizi, her üç grupta da (KLL, göbek kordon kanı ve normal kontroller) aynı frekansta (30 saat periodlu) bir salın imin varlığını, ancak salınım genliğinin KLL de belirgin ölçüde yüksek olduğunu ortaya çıkardı. Bu, KLL de CD49d nin zamansal olarak diğer gruplara göre daha büyük değişim gösterdiği anlamına gelmektedir. CD49d ekspresyonu düşük olan KLL lerde fibronektin adezyonu % 8 + 4 iken normallerde % 21±15 ve göbek kordon kanı lenfositlerinde % 17±5 olarak saptandı (p<0.001). KLL lenfositlerinin bir kemik iliği ekstrasellüler matriks proteini olan fibronektine adezyonlarının düşüklüğü, KLL de lenfositlerin matürasyonlarını tamamlayamadan perifere çıkmalarını; kültür ortamına konduğunda aynı şartlarda kültüre konan kontrollere göre zamansal olarak çok daha fazla değişim göstermesi de, KLL de klinikte gözlenen hücre sayısındaki fluktuasyonları açıklayabilir. Sonuç olarak bu bulgular, CD49d molekülünün KLL nin periferal lenfositozunda önemli bir rolü olduğunu düşündürmektedir. 78

7. SUMMARY One of the characteristic feature of CLL is peripheral lymphocytosis which may suggest abnormal adhesion between extracellular matrix components, stroma cells of bone marrow and CLL lymphocytes. An adhesion molecule known as CD49d plays an important role in VCAM-1 mediated cellular and fibronectin mediated stromal adhesion in bone marrow. We investigated CD49d expression in 62 patients with CLL. We found that mean CD49d expression on CLL lymphocytes were significantly low, compared to that on normal peripheral lymphocytes (n=43) as well as on lymphocytes obtained from other hematological malignancies (n=40) and on CD5(+) B cells of umblical cord blood (n=34). Although mean CD49d expression was low, we have noticed that 24 % of the CLL patients were expressing normal but 76 % significantly diminished CD49d molecules on lymphocytes. When, patients' clinical stages were analysed according to CD49d status, it was found that RAI stage 0, 1 and II patients had low CD49d expression whereas RAI III and IV patients had normal CD49d. Furthermore other phenotypic analyses revealed presence of myeloid markers on lymphocytes in CD49d high and RAI stage III and IV cases. Taking together we suggest that CLL can be devided into two major subgroups: a)CD49dlow CD13(-) CD33(-) CDllalow TGF-Rlow sIgMlow b)CD49dh*h CD13(+) CD33(+) CDllahigh TGF-fih*h sIgMhigh. We have cultured normal, cord blood and CLL cells for 72 hours (samples were taken every 2 hours in the first 24 hours and later 48th and 72th hours) and analysed CD49d expression in the culture. We found that CD49d expression on lymphocytes of all three groups show fluctuations in the culture and CD49d expression of CLL lymphocytes reaches up to normal levels from time to time. Statistical methods were employed to analyse these fluctuations and revealed that all normal, cord blood and CLL cells show oscillations of equal period (approximately 30 hours). But 79the amplitudes of the oscillations in CLL cells were significantly higher. Adhesion of CLL cells to fibronectin was also investigated and compared with cord blood mononuclear cells and normal lymphocytes. We found that CLL cells with low CD49d expression had lower adhesion ratio whereas CD49d high CLL cells showed the normal ratio of adhesion. All these findings indicates that CD49d plays an important role in the peripheral lymphocytosis of CLL. 80