1992-1995 yılları arasında 0-15 yaş grubu çocuklarda görülen perforan göz yaralanmalarının değerlendirilmesi ve tedavi sonuçları

Abstract

ÖZET Çalışmamız, 1.1.1992 ile 30.6.1995 tarihleri arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalında 0-15 yaş grubu çocuklarda görülen perforan göz yaralanmalarının (260 olgu) değerlendirilmesi ve tedavi sonuçlarını kapsamaktadır. Perforasyon en çok 4-7 yaş grubu çocuklarda mevcut olup (%41.92), yaralanma yeri en fazla korneal idi (%58.45). Yaralanma nedenleri arasında en sık dal, odun, tahta gibi organik maddeler gelmekte idi (%44.61). Postoperatif en sık karşılaşılan komplikasyonlar; lökom simple (%55.76), travmatik katarakt (%36.92) ve anterior sinesi (%36.53) idi. Olguların hastanede yatış süresi ortalama 6 gün olup, izleme süresi ortalama 10.2 aydır. Retinal ve uveal doku kaybının olduğu şiddetli kunt travmalarda, yara yerinin rektus kasının insersiyon yerini geçtiği durumlarda, massif vitreus hemorajisi ve retinal dekolman gelişen olgularda prognozun kötü olduğu saptandı. 59

EVALUATION AND TREATMENT RESULTS OF PERFORATING EYE INJURIES ON CHILDREN 0-15 AGES RANGE BETWEEN 1992-1995. SUMMARY This study was carried out on evaluation and treatment of perforating eye injuries (260 cases) were seen on children 0-15 ages range at Ophthalmology Department in Dicle University, School of Medicine between 1. 1. 1 992 and 30.6. 1 995 dates. Perforation was seen most common found on children 4-7 ages range (41.92%) and injury space usually was corneal (58.45%). Injury causes were most commonly organic substances like wood twig, wood, board (44.61%). Most common postoperative complications are leucoma sipmle (55.76%), traumatik cataract (36.92%) and anterior cynechia (36.53%). Average hospitalization of patients were 6 days and average following period were 10.2 months. Prognozis were worstly established on the following situations; lost of retina and uveal tissues at severe blunt trauma, the steatment that injury space passing the rectus muscle insertion, massive vitreous haemorrahigie and retinal detachment developing cases. 60