1988-1994 yılları arasında Avrupa, Dünya ve Olimpiyat şampiyonlarında ilk üç dereceye girmiş olan Türk güreşçilerinin geçirmiş oldukları sakatlıklar ve bu sakatlıkların Türk Güreş Milli Takımına etkileri

Abstract

1988-1994 YILLARI ARASINDA AVRUPA, DÜNYA VE OLİMPİYAT ŞAMPİYONALARINDA İLK ÜÇ DERECEYE GİRMİŞ OLAN TÜRK GÜREŞÇİLERİNİN GEÇİRMİŞ OLDUKLARI SAKATLIKLAR VE BU SAKATLIKLARIN TÜRK GÜREŞ MİLLİ TAKIMINA ETKİLERİ ÖZET : Recep YÜNCEVİZ 1988-1994 yılları arasında Avrupa, Dünya ve Olimpiyat Şampiyo nalarında ilk üç dereceye girmiş olan Türk güreşçilerinin geçirmiş oldukları sakatlıklar ve bu sakatlıkların Türk güreş milli takımına etkileri isimli bu çalışmamızda, spor sakatlıkları ve bu sakatlıkların güreşteki uzantısı ele alınmış; örnek grup olarak da 1988-1994 yılları arasında Avrupa, Dünya ve Olimpiyat Şampiyonalarında ilk üç dereceye girmiş olan Türk milli takım güreşçileri seçilerek kendilerine ekte sunulan anket formu uygulanmıştır. Bu amaçla örnek bireyler olarak seçilen ve yukarıda zikredilen tarihler arasında milli mayoyu giyen Türk güreşçilerinin isimleri ve uluslararası şampiyonalarda elde ettikleri dereceler Türkiye Güreş Federasyonu Arşivi'nden alınmıştır. Örnek bireylerde meydana gelen spor sakatlıkları ve bu sakatlıkların vücut bölgeleri itibariyle dağılımı ve sonuçları irdelenmeye çalışılmıştır. Çalışmaya göre büyük ve genç güreşçilerde görülen sakatlıkların yaş ile bir ilgisinin olmadığı görülmüştür. Greko-romen stil güreşçilerinde görülen dirsek ve ön kol sakatlıklarının serbest stil güreşçilerinde görülen 4 dirsek ve ön kol sakatlıklarına istinaden daha fazla olduğu saptanmıştır. V. Diğer vücut bölge sakatlıklarının karşılaştırılmasında ise her hangi bir `'/ farklılık gözlenmemiştir. Sakatlıkların güreşçiler üzerindeki olumsuz etkileri araştırıldığında ise, güreşçilerde görülen dirsek ve ön kol sakatlıkları, diz sakatlıkları, ayak ve ayak bileği sakatlıkları, omuz sakatlıkları ve bel sakatlıklarının performansı olumsuz yönde etkilediği görülmüştür. Diğer bölgesel. sakatlıkların ise performansı olumsuz yönde etkilemediği gözlenmiştir. ' ^Â Ayrıca önemli derecede görülen diz sakatlıklarının güreşçiler üzerinde ^ ruhsal bunalıma neden olduğu, yine diz, ayak ve ayak bileği sakatlıklarının halen devam ettiği, ayrıca sakatlık geçiren (57) güreşçiden 5'inin (%8.77) güreşi bırakmak zorunda kaldığı ve yine önemli derecede görülen diz sakatlıklarının da güreşin bırakılmasına neden olduğu tesbit edilmiştir. Sakatlıkların tedavi sürelerine güreşe davamlılık açısından bakıldığında, tedavi süresi 0-3 ay devam edenlerin güreşe devam ettikleri belirlenirken, 24 ay ve üstü sakatlığı devam edenlerin güreşi bırakmak zorunda kaldıkları görülmüştür. Ayrıca, omuz ve bel sakatlıklarının da güreşçilerin sakatlıklar konusunda görmesi gereken eğitim ile yakından ilişkili olduğu kanaatine varılmıştır. Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı İstanbul İ996 Yüksek Lisans Tezi DANIŞMAN Yrd.Doç.Dr. Mustafa KARAHAN

THE INJURIES TURKISH WRESTLERS WHO TOOK THE FIRST THREE DEGREES SUFFERED IN THE EUROPEAN, WORLD AND OLYMPIC CHAMPIONSHIPS BETWEEN 1988 AND 1994 AND THE EFFECTS OF THESE İNJURİES TO TURKİSH NATIONAL WRESTLİNG TEAM SUMMARY Recep YÜNCEVİZ In this study of which title is `the injuries that Turkish wrestlers who were among the first three in the list had in the Europe, World and Olympic Championships between 1988 and 1994 and the effects of these injuries on Turkish National wrestling team`, sport injuries and the effects of them have been studied. Some wrestlers from the Turkish National wresling Team were chosen and given the following guestionnaire. The names of the Turkish wrestlers who wore national uniform between the years mentioned above and who were samples for our study, and their grades during the international championships have been provided from the Archives of Turkey's Wrestling Federation. The injuries of the sample group and the dispersion of them on the body sections and the^çesults have been analyzed. It has been observed that there is no relation between the age and the injuries of adult and young adult wrestlers. It has been found that the elbow and front hand injuries of those who wrestled by Greco-Romen style were more than those of the wrestlers who wrestled by free style. There has been no difference in the comparison of other body sections injuries. When the negative effects of the injuries on the wrestlers were investigated, elbow and fore hand injuries, knee injuries, foot and ankle injuries, shoulder and waist injuries had a negative effect on performance. Other sectional injuries did not effect the performance. It has been determined that the significant knee injuries were the cause of depression, and also knee foot and ankle injuries still exist and in addition 5 (8.77%) wrestlers out of (57) gave up wrestling, the cause of this was the significant knee injuries. When we look at the treatment periods of the injuries, we have observed that the wrestlers whose treatments have been betwen 0-3 months continue wrestling and those whose treatments have been 24 months and up had to give up wrestling. In addition, it has been concluded that there is a close relation ship between the training of the wrestlers and their shoulder and waist injuries. Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı İstanbul 1996 Yüksek Lisans Tezi