Pelvis kırıklarında acil müdahale ve tedavi

Abstract

ÖZET Pelvik halka yaralanmaları ortopedik cerrahide çok tartışılan konulardan biri olarak kalmaya devam etmektedir. Morbidite ve mortalite genellikle pelvik halka yaralanmalarına eşlik eden yaralanmalar nedeniyledir. Pelvis kırıkları değerlendirilirken ilk amaç kanamanın ivedlikle durdurulması olmalıdır. Pelvis kırığının kesin tedavisi için redüksiyon ve tespit işlemleri ise ikincil amaçtır. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğine, Temmuz 1994 ile Mayıs 1998 tarihleri arasında 98 pelvis kırıklı hasta tedavi edildi. Hastaların 28'i kadın, 70'i erkekti. Yaş ortalamaları 31.3'dü (6-60). Kırıklar Tile sınıflamasına göre değerlendirildiler. Buna göre 38 hasta Tip A, 26 hasta Tip B ve 34 hasta Tip C gruplarında yer aldı. Ellibir hastada pelvis kırığı dışında iskelet sisteminde 73 kırık ve çıkık tespit edildi. Ayrıca 24 hastada diğer sistemlere ait toplam 34 yaralanma tespit edildi. Kliniğimizde yatarak tedavi gören 91 hasta yatak istirahatı, iskelet fraksiyonu ve hamak uygulamasının dahil olduğu konservatif tedavi yöntemleri ile tedavi edildi. Pelvis kırığı olan 5 hastaya eksternal fiksatör, 2 hastaya açık redüksiyon ve plak ile tespit uygulandı. Takip süremiz içinde değişik nedenlerle toplam beş hasta öldü (Mortalite oranı: %5.1). Ölüm nedeni olarak 3 hastada hemorajik şok ve 2 'inde toraks yaralanması tespit edildi. Hastalar en az 5, en fazla 48 (ortalama 22.2) ay takip edildiler. Kontrol grafilerden elde ettiğimiz sonuçlara göre konservatif tedavi ettiğimiz 6 hastada, cerrahi tedavi ettiğimiz 1 hastada malunion görüldü. Cerrahi yöntemlerle tedavi ettiğimiz hasta sayısı konservatif tedavi edilen hasta sayısından çok az olmakla birlikte klinik ve radyolojik olarak sonuçta anlamlı bir fark gözlenmedi. Pelvis kırıklarının tedavisinde en önemli aşamanın hemodinamik stabilitenin sağlanmasının olduğu, kırığın redüksiyonu ve tespiti için kesin tedavinin ikinci planda kalması gerektiği sonucuna vardık. 56