Tip 1 diabetes mellituslu hastalarda BERA ve odyolojik bulguların değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışma, Tip 1 Diabetes Mellitus tanısı almış çocuk yaş grubunda, işitme fonksiyonlarının değerlendirilerek; hastalığın, işitme üzerine etkisi olup olmadığı ve bunu saptamada konvansiyonel odyometrik testlerle, BUİP'nin yerini saptamak amacıyla yapıldı. Hasta gurubu diabet süreleri 3 ay ile 60 ay(ort.l2,4±16,98) arasında değişen 30 hastadan, kontrol gurubu ise non-diabetik 30 olgudan oluşturuldu. Hasta ve kontrol grubuna `pure tone` odiometri, timpanometri ve akustik refleks ölçümü sonrası BUÎP uygulandı. BUİP'de I, III, V. dalga latansları ve I-III, I-V ve HI-V interpik latensleri karşılaştırıldı. Saf ses odiometrisi, timpanometri ve akustik refleks ölçüm sonuçlan, hasta ve kontrol gurubunda normaldi. BUİP'de HI ve V. dalga mutlak latensleri ile I-V interpik latensinde kontrol gurubuna göre anlamlı uzama saptandı. Konvansiyonel odyometrik testlerle işitme eşiklerinin normal saptanmasına karşın BUİP'de 1-V interpik latensinde uzama saptanması; subklinik nöropatinin BUİP ile erkenden saptanabileceğini göstermektedir. Diabetli hastalarda işitme sistemi %50 oranında etkilenmektedir. Bu nedenle diabetli hastalar diğer komplikasyonlar açısından takip edilirken, işitme yönünden de takip edilmeli ve peryodik olarak BUİP ile kontrol edilmelidir. Diabetli hastalarda nöropati gelişmekte olduğunu göstermede klasik odiometrik tetkikler yetersiz kalmakta, BUİP ise oldukça yararlı bilgiler vermektedir. Bu nedenle, diabetli hastalarda gelişebilecek nöropati takibinde BUİP objektif bir test olarak gözükmektedir. 42