Pringle manevrasında gelişen bakteriyel translokasyonunun azaltılmasında oklüzyon süresinin ve aralıklı perfüzyonun etkisi

Abstract

27 ÖZET Bakteriyel translokasyon, barsak lümeninde fakültatif olarak bulunan canlı bakterilerin transmural yolla geçerek mezenterik lenf nodlarına, mezenterik venlere ve uzak organlara yayılmasıdır. Kritik hastalarda sepsise ve multipl organ yetmezliğine kadar varabilen olaylar zincirinin tetikleyicisi olduğu yolunda bilgiler elde edilmiştir. Bu çalışmada Pringle manevrası süresinin bakteriyel translokasyona etkisi ve oklüzyon aralarında perftizyonun bakteriyel translokasyonu azaltıp azaltmadığını araştırmak amaçlanmıştır. 50 adet Wistar- Albino cinsi rat uygulanan cerrahi prosedür ve Pringle manevrası sürelerine göre 5 gruba ayrıldı: Grup 1' de (Sham-40) sadece hepatoduodenal ligaman ortaya kondu. Grup 2 (Pringle-20) ve Grup 3 (Pringle-40)' de hepatoduodenal ligaman ipek sütür materyali ile iki kez dönülerek askıya alındı. Grup 4 (Aralıklı Pringle-20) ve Grup 5 (Aralıklı Pringle-40)'de hepatoduodenal ligaman askıya alındı, Grup 4' de 10. dakikada, Grup 5' de 20. dakikada batın tekrar açıldı, 2 dakika süreyle askı gevşetildi, perfüzyon sağlandı ve grup 4' de 10 dakika, grup 5' de 20 dakika süreyle tekrar askıya alındı. Süre sonlarında kültür için mezenterik lenf nodları ve portal kan örnekleri alındı, kültürlerde üreme oranlan, üreyen bakteri türleri ve sayıları belirlenerek istatistiksel analiz yapıldı. Sonuç olarak, Pringle manevrasının bakteriyel translokasyon oluşturduğu ve oklüzyon süresinin bakteriyel translokasyon oranlarını etkilediği bulunmuştur. Oklüzyon aralarında bir süre perfüzyon sağlamak, bakteriyel translokasyonu azaltıcı etki göstermektedir. Oklüzyon süreleri arttıkça aralıklı perftizyonun translokasyonu azaltıcı etkisi de ortadan kalkmaktadır.

28 SUMMARY Bacterial translocation is the invasion of mesenteric lymph nodes, mesenteric veins and distant organs by viable enteric bacteries that pass through bowel wall. It was shown that it can predispose sepsis and multiple organ dysfunction in critically ill patients. In this study, effects of duration of Pringle maneuver and perfusion between occlusion periods on bacterial translocation were evaluated. Fifty Wistar-Albino rats were divided into 5 groups: Rats in group 1 were sham operated. In groups 2 and 3, Pringle maneuver was performed 20 and 40 minutes, respectively. In groups 4 and 5, again Pringle maneuver was performed 20 and 40 minutes, but at the half-time of occlusions (at 10th and 20th minutes, respectively), perfusion was restored by 2 minutes. At the end of time periods, mesenteric lymph nodes and portal vein blood were taken and cultured, and culture results were evaluated. In conclusion, this study shows that Pringle maneuver predisposes to bacterial translocation, and duration of occlusion affects the rate of bacterial translocation. Intermittant perfusion decreases the rate of translocation. As the duration of occlusion increases, effect of intermittant perfusion decreases.