Güneydoğu Anadolu Bölgesinde kronik hepatit D virüs infeksiyonu olan vakaların epidemiyolojik ve klinik özellikleri

Abstract

ÖZET Bu çalışmada, bölgemizde yüksek morbitidite ve mortalite nedeniyle hala güncel bir sağlık problemi olan kronik HDV infeksiyonunun epidemiyolojik, klinik, histolojik ve virolojik özelliklerinin araştırılması amaçlandı. Çalışmaya HBV ve HDV'ne ait serolojik markırlann birlikte pozitif olduğu toplam 184 hasta alındı. Tüm hastalar yapılan klinik, biyokimyasal, hematolojik, virolojik, histolojik ve radyolojik incelemeler sonucu asemptomatik taşıyıcı, kronik aktif D hepatiti, kompanse ve dekompanse karaciğer sirozu ile hepatoselüler karsinoma (HSK) olmak üzere 5 gruba ayrıldı. Çalışmaya alınan vakaların %47'sinde (n=87) siroz, %39'unda (n=73) kronik hepatit D, %1 l'inde (n=20) HSK ve %2 ' sinde (n=4) asemptomatik taşıyıcılık hali bulundu. Kronik aktif hepatitli 73 hastanın yapılan histolojik incelemesinde ise 19'unda (%26) hafif hepatit, 35'inde (%48) orta derecede hepatit, 19'unda (%26) şiddetli hepatit bulguları saptandı. Hastalarda ortalama yaş gruplara göre sırasıyla asemptomatik HDV taşıyıcılarında 38±3, kronik hepatit D'li hastalarda 37±10, tüm sirozlu hastalarda 40±12 ve HSK'lu hastalarda 52±10 bulundu. Tüm gruplarda kad ın erkek oranı benzer bulundu. Çalışma gruplarında belirgin erkek hakimiyeti mevcuttu. Karaciğer hastalığı şiddetinin hastaların yaşıyla anlamlı olarak korele olduğu bulundu (P< 0.001). Ayrıca muhtemel infeksiyon kaynağı olarak yüksek oranda aile içi temasın en önemli bulaşım kaynağı olduğu saptandı. Virolojik incelemede vakaların büyük çoğunluğunda serumda anti-HBe pozitif ve HBV DNA negatif bulundu. HBV'ne ait aktif replikasyon (serum HBV DNA pozitifliği) oranı kronik hepatit D'de 10% (7/73), kompanse sirozda 0%, dekompanse sirozda 12% (7/61) ve HSK'lu hastalarda 30% (6/20) bulundu. HSK'lu hastalarda serum HBeAg (PO.001) ve HBV DNA pozitifliği (P=0.014) diğer 4 gruba göre istatistiksel bakımdan anlamlı olarak yüksek bulundu. 4Sonuç olarak, bölgemizde kronik HDV infeksiyonunun hala güncelliğini koruduğu, infeksiyonun en önemli karakteristiklerinin hastalığın genç yaşta saptanması, hızla siroza ilerlemesi ve aile içi bulaşım olduğu söylenebilir. Ayrıca HBeAg ve HBV DNA'nın birlikte pozitifliğinin kronik delta infeksiyonunda HSK gelişiminde önemli bir risk faktörü olduğu saptanmıştır. Buna bağlı olarak aktif HBV replikasyonu olan kronik HDV infeksiyonlu hastaların primer hepatoselüler kanser gelişim riski yönünden daha sık takip edilmesi gerektiği söylenebilir.

SUMMARY In this study, we aimed to investigate the epidemiologic, clinical, histologic, and virologic features of chronic HDV infection, which is an actual health problem in our region. One-hundred and eighty four patients, who were seropositive for both serological markers of HBV and HDV infections were enrolled to the study. All patients were classified into five groups regarding to their clinical, biochemical, hematological, virological, histological, and radiological examinations as following: asymptomatic carriers, chronic active hepatitis D, compansated and decompansated liver cirrhosis, and hepatocellular carcinoma (HCC). 47% of patients were found to have cirrhosis, 39% to have chronic hepatitis D, 11% hepatocellular carcinoma and 2% asymtomatic carrier state. In the histological evaluation of patients with chronic hepatitis D, 26% of patients had mild hepatitis, 48% had moderate hepatitis and 26% had severe hepatitis. Mean ages were 38±3, 37±10, 40±12, 52±10 in asymptomatic carriers, patients with chronic hepatitis D, in all cirrhotics and in patients with HCC, respectively. Female to male ratio was similar in all groups and there were male predominance in all studied groups. A positive correlation was found between age and the severity of liver disease (P< 0.001). In addition, the risk for the possible source of infection was found to be dominantly intra famillial transmission. In the virological examination, the vast majority of patients were found to be seropositive for anti-HBe with undetectable HBV DNA in serum. The rate of active HBV replication were 10%, 0%, 12%, and 30% in chronic hepatitis B patients, in compansated cirrhotics, in decompansated cirrhotics, and in patients with HCC, respectively. There was a high prevalence of serum HBeAg (PO.001) and HBV DNA (P=0.014) positivity in patients having HCC.We conclude that chronic HDV infection is still an actual health problem in our region with characteristics of younger age, rapid progression to liver cirrhosis and intrafamillial mode of transmission. In addition, in our patients, the major finding for the development of HCC in chronic delta infection is seropositivity for HBeAg and HBV DNA. Thus, it can be said that patients with chronic HDV infection who had active HBV repication should be strictly followed up for the risk of development of primary hepatocellular cancer.