Vertigolu hastalarda odyolojik test sonuçlarınının değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET AMAÇ: Bu çalışmadı amacımız, baş dönmesi olan hastalarda oldukça kolay yapılan, hasta uyumu gerektirmeyen, hastada baş dönmesi atağına neden olmayan odyometri ve BUİP test sonuçlarının değerlendirilerek tanı için bir kriter olarak kullanılıp kullanılamayacağını araştırmaktı. Materyal-Metod: Bu çalışma Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi KBB ABD Polikliniğine baş dönmesi şikayeti ile başvuran 34'ü erkek ve 32' si kadın toplanı 64 hastada odyometrik testler yapılarak yapıldı. Hastalar 15 ile 65 yaş arasındaydı ( ortalama 38.01 ). Hastalar baş dönmelerinin sürelerine göre üç ayrı gruba ayrıldı. Kontrol grubu ise hiçbir kulak patolojisi olmayan ve baş dönmesi şikayeti bildirmeyen deneklerden seçildi. Kontrol grubundaki denekler 12 ile 61 yaş ( ortalama 35.17 ) arasında 15'i erkek ve 15'i kadın 30 kişiden oluşmaktaydı. Hasta ve kontrol grubundaki deneklere BUİP testi, 10 Hz hızında 90-80-70 dB şiddetinde ve 1024 klik uyaran verilerek kaydedildi. Hasta ve kontrol grubunda I. dalga, III. dalga, V. dalga, I-III interp;k, I-V interpik ve III-V interpik latansları hesaplandı. Odyometrik bulgulardan 500, 1000 ve 2.000 Hz'lerinin ortalaması işitme eşiği olarak alındı. İstatistiksel analizler, SSPS 1 1.0 programında grupların karşılaştırılmasında Mann-Whitney U ve Kruska- Wallis testleri ve kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında Chi-Square testi kullanıldı. Bulgular: Hasta grupları ile kontrol grubu arasında yaş ve cinsiyet yönünden istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. Hasta grupları ve kontrol grubunun odyometrik test sonuçlarının değerlendirmesinde de yine odyometri, timpanometri ve BUİP testinde I. dalga, III. dalga, V. dalga, I-III interpik, I-V interpik ve III-V interpik latanslarında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Kontrol grubu ile vertigolu hasta gruplarının odyometri ve BUİP test sonuçları arasında anlamlı istatistiksel fark saptanmadı. Anahtar kelimeler: Baş dönmesi, BUİP, odyometri. 43

SUMMARY ` Objective: Our aim in this study was to investigate whether BAER test results could be used as a criterian for diagnosis, since these tests can be performed easily on patients complaining about dizziness, without requiring patient accomodation and not leading to dizziness attack. Materials and Method: This study was carried out on a total of 64 patients, 34 male patients and 32 female patients, applying to polyclinic of Otorhinolaryngology, Medical Faculty, Dicle University, followed by audiometric tests. The patients' ages varied from 15 to 65 (mean age :38.01±12.01). The patients were divided into three group according to the duration of dizziness. Control group, however, * as selected from among subjects who did not have any previous ear pathology as well as any dizziness complaint. Those subjects in control group consisted of 30 subjects, 15 male and 15 female, and their ages varied between 12 to 61 years (mean age35.17±1 1.954). Reults: BAER tests were performed to the subjects both in patient and control groups at a speed 10 Hz with 90-80-70 dB and 1024 die of impulsion. In both groups, the latencies of wave I, wave II, wave V, l-lll interpeak and lll-V interpeak were calculated. Of audiometric findings, the average of 500, 1000 and 2000 Hz was taken as hearing thresold. In statistical analyses, Mann-Whitney U and Kruska-Wallis tests were used for the comparison groups, and Chi-square test for the comparison of categorical variables, in SSPS 1 1.0 program. Discussion: No significant difference was determined to exist between patient and control groups in terms of sex and age. Furthermore, in the evalution of audiometric tests, we could nci determine any statistically significant diference in view of pure tone audiometer, timpanometer, and wave I, wave III, wave V, interpeak l-lll, interpeak l-V and interpeak lll-V latencies in BAER test. Key Words: Vertigo, BERA, Audiometry. 44