Masif splenik travmaya bağlı gelişen kontrolsüz hemorajik şok modelinde sıvı ressusitasyonu

Abstract

32 ÖZET Travmalarda dalak yaralanması ve buna bağlı olarak kontrol altına alınamayan hemorajik şok sık olarak görülmektedir. Bu tür vakalarda genel yaklaşım tedavide öncelikle sıvı ressusitasyonu, sonrasında vital bulgularda kötüye gidiş mevcut ise splenektomi yapmaktır. Sıvı ressusitasyonunda kullanılacak sıvı ve miktarı cinsine göre değişmekte olup halen öncelikle hangisinin kullanılması gerektiği tartışmalıdır. Bu çalışma, masif splenik travma nedeniyle kontrol altına alınamayan hemorajik şokta sıvı ressusitasyonunda kullanılan sıvıler arasında fark olup olmadığını araştırmak için planlanmıştır. 42 adet Spraque-Dawley cinsi erkek sıçan kullanıldı. Her biri 6'şar denekten oluşan 7 gruba ayrıldı. Grup 1 (Kontrol): Herhangi bir müdahale ve tedavi yapılmadan takip edildi. Grup 2 ( ŞOK ): ŞOK protokolü uygulandıktan sonra herhangi bir tedavi yapılmadan takip edildi. Diğer grupların hepsinde ŞOK protokolü uygulandıktan sonra 15. dakikada sıvı ressusitasyonu uygulayıp, 45. dakikada splenektomi yapıldı. Grup 3 ( ŞOK+ %7.5 NaCI ): % 7.5 NaCI solüsyonu 7.5 ml/kg/h infüzyonu başlandı. Grup 4 ( ŞOK+ RL 35 1): RL solüsyonu 35 ml/kg/h infüzyonu başlandı. Grup 5 ( ŞOK+ RL 70 ): RL solüsyonu 70 ml/kg/h infüzyonu başlandı. Grup 6 ( Ş0K+ % 0.9 NaCI 35 ): % 0.9 NaCI solüsyonu 35 ml/kg/h infüzyonu başlandı. Grup 7 ( Ş0K+ %0.9 NaCI 70 ): % 0.9 NaCI solüsyonu 70 ml/kg/h infüzyonu başlandı.33 Her yedi gruptaki sıçanlardan, O, 15, 30, 45, 60 ve 120. dakikalarda hematokrit ölçümü yapıldı. Her yedi gruptaki sıçanlardan O, 15, 30, 45, 60, 75, 100 ve 120. dakikalarda nabız ve OAB ölçümleri yapıldı. Kontrol grubu hariç tüm deneklerin postmortem batınları tekrar açıldı hemoraji miktarı hesaplandı. Elde edilen verileri değerlendirdiğimizde grup 4 ve grup 5'in 120. dakikada vital bulgular ve sağkaiım açısından diğer gruplara göre anlamlı fark bulundu (p<0.05). Sonuç olarak diyebiliriz ki; kontrol altına alınamayan hemorajik şoklu vakalarda sıvı resusitasyonunda kullanmak üzere seçilecek sıvıde OAB'yi yükseltmeyi beklemekten ziyade kanama miktarını azaltan ve sağ kalımı artıran özelliklere sahip olmasını beklemeliyiz. Yapmış olduğumuz deneyde RL solüsyonunun diğer sıvılere göre bu kriterlere daha uygun olduğunu, kendi içinde de düşük doz RL kullanımının daha iyi sonuçlara sahip olduğunu tespit ettik.

34 SUMMARY Traumatic injury of spleen and accopmanying uncontrolable hemorrahgic shock is frequently seen in major traumas. In management of these patients, initial fluid resusitation should be done and in the presence of worsening symptoms splenectomy should be performed. The composition and the amount of fluid to be used in fluid resusistation is still controversial. In this study we aimed to find out whether there is a difference between fluids used in uncontrolable hemorrhagic shock caused by massive trauma related splenic injury A total of 42 male Spraque-Dawley rats were divided into 7 groups, 6 rats in each group: Group 1 served as control: followed up without any intervention. Group 2 (shock), shock protocol was applied and followed up. In all ather groups after administration of shock protocols fluid resusitation was done at 15. minutes and splenectomy was performed at 45. minutes. Group 3 (Shock & %7.5 NaCI ): % 7.5 NaCI solution infusion at a rate of 7.5 ml/kg/h, Group 4 (Shock & RL 35 1): RL solution infusion at a rate of 35 ml/kg/h Group 5 (Shock & RL 70 1): RL solution Infusion at a rate of 70 ml/kg/h Group 6 (Shock & % 0.9 NaCI 35 ): % 0.9 NaCI solution infusion at a rate of 35 ml/kg/h Group 7 (Shock & % 0.9 NaCI 70 ): % 0.9 NaCI solution infusion at a rate of 35 ml/kg/h was a administered. In all groups hematocrite were measured in 0, 15, 30, 45, 60 ve 120. minutes, Pulse and mean arterial pressures were recorde at 0, 15, 30, 45, 60, 75,35 100 ve 120.minutes. Except control and head trauma groups, Postmortem laparatomy was done to all rats and the amount of hemorrage was determined. We found that in group 4 and 5, the vital signs and viability at 120 minutes were significantly different than groups (p<0.05). As a result, decreasing bleeding amount and increasing viability should be expected instead of increasing mean arterial pressure in desicion of fluid composition in uncontroleable hemorrhagic shock cases. In means of composition of fluid used in fluid resusitation RL was found to be more effective than other fluids and among RL used groups lower doses of Rl was found to be more effective than higher doses.