Aristoteles`te etik ve siyasetin öznesi olarak insan

Abstract

Hangi felsefi etkinlik ya da hangi felsefi uğraş olursa olsun, her birinin temelinde bir ?insan? tasarımı ya da insanı anlama çabası vardır. İnsan ve insan ile ilgili olanın her türlü araştırmasının etik ve siyaset gibi değerler alanıyla doğrudan bağlantılı olduğu, bunlardan sıyrılmanın mümkün olmadığı Aristoteles felsefesinde insanın neliği, insanın ruhsal yanı temelinde açıklanmıştır. İnsanı, ruhu sebebiyle insan olarak kabul etmek onu tür olarak kabul etmektir ki bu, Aristoteles felsefesinde açıkça görülesi bir belirlenimdir. Diğer canlılarla ortak yanların ayırt edici olmaması sebebiyle ?insan?ı onlardan ayıran akılsal yan, insanın doğasına ayrı bir türsellik vermiştir.İnsanın, insan-olmayan ile açıklandığı Aristoteles felsefesinde tek ayırıcı olan akıl değil, aynı zamanda akla uygun eylem ve etkinliklerdir. Bu sebeple Aristoteles felsefesinde insanın neliği onun etik ve siyasetinden ayrı değildir; nitekim insan ilişkilerinin söz konusu olduğu yerde etik ve siyaset gibi alanların varlığı kaçınılmazdır. Yani Aristoteles felsefesinde insanın ne olduğu araştırıldıkça ya da doğasını oluşturan şeyin onu ayırt edici kılması bakımından anlamı araştırıldıkça, bunun pratik yaşamda karşılığı ve onu özne kılan şeyin neliği de araştırılmış olacaktır.

Whatever philosophical activity or practice, in its ground there is a ?human? representation or an effort to understand human. In Aristotle?s philosophy, for which everything about human cannot be separated from values sphere, including ethics and politics, whatness of human is explained in respect to its soul. It is an obvious determination that human is human because of its soul means to accept human as species in Aristotle's philosophy. Due to the common features are not distinctive, the rational part which separates human from other livings makes human as a different species.In Aristotle?s philosophy, according to which human is explained with regard to non-human, the only distinctive feature is not reason but also conducts and activities of soul in accord with reason. Therefore for Aristotle?s whatness of human cannot be separated from ethics and politics. Thus insofar as it is searched what human is, and the nature distinct it, practical aspect of this in everyday life and what makes it subject will be searched.