Künt karın travmasına bağlı solid organ yaralanmalarında nonoperatif tedavi

Abstract

Amaç: Travmaların %10'u karın travmalarını oluşturur. Karın travmasına bağlı ölümlerin önlenebilir olması bu travmalardaki yaklaşımlarımızın öneminin gün geçtikçe artmasına sebep olmaktadır. Hemodinamik olarak stabil ve periton irritasyon bulguları olmayan künt karın travmasına bağlı solid organ yaralanması olan hastalarda nonoperatif tedavi (NOT) uygulaması güncel yaklaşımdır. Çalışmamızda literatürde NOT uygulama aşamasında bazı aydınlatılmayan alanlara ışık tutmayı amaçladık.Metod: Çalışmamızda 2008-2012 yılları arasında künt karın travmasına bağlı solid organ yaralanması tespit edilen ve NOT uygulanan 166 vaka prospektif olarak değerlendirildi. Bunlardan 72'si dalak travması ve 94'ü karaciğer travmasıydı. 20 hastada NOT uygulanırken başarısızlıkla sonuçlandı ve laparatomi uygulandı. Laparotomiye dönüş kriterlerimiz ise yeterli resusitasyona rağmen hemodinaminin instabil olması ve peritoneal irritasyon bulgularının varlığıydı. NOT başarılı grup ve NOT başarısız grupta yaralanan organlar tasnif edildi. Ayrıca bu gruplar yaralanma derecesine göre alt gruplara ayrıldı. Gruplar karşılaştırılırken demografik bilgiler, travmanın oluş şekli, ek travma varlığı, girişteki hemodinamik durum, BT'de yaralanmanın derecesi, yatış süresi boyunca kan ve kan ürünleri transfüzyonu gereksinimi, laparatomi gereksinimi, hastanede kalış süreleri, yoğun bakım ihtiyacı, ilk başvurudaki ve tedavi sonundaki hemoglobin/hematokrit/lökosit sayısı değişimi ve oral beslenme zamanının tayini parametreleri kullanıldı. İlk tanı aşamasında tüm hastalar BT ile değerlendirildi. Hastalarımız hastanede kalış süresi boyunca günlük hemogram ve fizik muayene ile takip edildiler. Takipler sırasında anormal bulguları olan hastalara kontrol USG ve BT yapıldı. Taburculuk sonrası 1. , 3. ve 6. aylarda rutin kontroller yapıldı. Şikayeti olanlar yeniden tetkik edildi. Bulgular kayıt altına alınarak istatistiksel olarak analiz edildi Sonuçlar: Grade 3 ve üzeri travmalarda hasta takibinde görüntüleme tekniklerinden faydalanmak gereklidir. Düşük dereceli dalak ve karaciğer travmalarında başarı oranı daha yüksektir. Yaralanma derecesi arttıkça maliyet ve hastanede kalış süresi uzamaktadır. Günümüzde endoskopik işlemlerin ve girişimsel radyolojinin gelişmesi NOT'un başarısını artırmaktadır. Yaralanma derecesi yüksek travmalarda NOT'un başarısızlığı artmaktadır. NOT'un başarısızlığındaki diğer bir neden de içi boş organ perforasyonudur. NOT uygulanan hastalara hastaneye girişten itibaren yakın hemodinamik izlem, sık tekrarlayan fizik muayene ve etkin sıvı resusitasyonu yapılmalıdır.Anahtar kelimeler: Nonoperatif tedavi, künt karın travması, solid organ,

Purpose: Abdominal traumas represent %10 of all traumas. Deaths by abdominal traumas being preventable makes our approach to this kind of traumas gain more importance with each passing day. Non- operative management (NOM) application is the current approach for patients who have solid organ injury due to blunt abdominal trauma but not experiencing peritoneum irritation symptoms and who are hemodynamically stabile. We intended to shed some light on some unexplained aspects of NOM application in the literature by the study we conducted.Method: In our study we assessed 166 solid organ injuries due to blunt abdominal trauma cases between 2008 and 2013 prospectively. 72 of them were spleen traumas and 94 of them were liver traumas. NOM application was unsuccessful for 20 patients and on those patients laparotomy was performed. Our laparotomy criteria were existence of peritoneum irritation symptoms and hemodynamical instability despite sufficient resuscitation Injured organs were classified from groups that NOM application was successful and unsuccessful. Also groups were assembled according to the injury level. During the comparison of groups; parameters such as demographic data, trauma type, presence of additional traumas, hemodynamical state during admission to the hospital, grade of the injury according to CT, need for blood and blood products during hospitalization time, laparotomy need, need for intensive care, hemoglobin/haematocrit/white blood count changes from admission through hospitalization and determination of oral feeding time were used. All patients were assessed with CT during the initial diagnosis period. Patients were followed up with daily hemogram tests and physical examinations during hospitalization. Through the fallow-ups patients with abnormal findings were assessed with USG and CT imaging techniques. Routine checks were applied in 1st ,3rd and 6th months after discharge. Patients with complaints were reinvestigated. Acquired data was recorded and statistically analyzed.Results: For patients with grade 3 or greater traumas imaging methods are necessary for patient fallow-up. Success rates are greater for low degree spleen and liver traumas. Length of hospitalization and patient cost increase as the level of the injury increases. Advancements on endoscopic procedures and interventional radiology help making NOM application success rates higher. High injury levels affect NOM success negatively. Another reason for NOM application to be unsuccessful is hollow organ perforations. Patients who were treated with NOM application should be followed up closely hemodynamically, treated with frequent physical examinations and an effective fluid resuscitation should be done.Key Words: Non-operative treatment, blunt abdominal trauma, solid organ