Maksillofasiyal kırıklarda topikal ve sistemik çinko kullanımının iyileşme üzerine etkilerinin tavşan modelinde değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Maksillofasyal kırıklarda lokal ve sistemik çinko kullanımının kırık iyileşmesiüzerindeki etkisi olup olmadığını ortaya koymaktır.Yöntem: Bu çalışmada 32 adet Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Denekler her birgrupta sekiz tane olacak şekilde rastgele dört gruba ayrıldı. Kontrol grubu olan birincigrupta, kırık hatları titanyum mikroplaklarla fikse edilerek ilaç uygulaması yapılmadı. İkincigruba ise çinko kaplamalı titanyum mikroplaklarla fiksasyon yapıldı.Üçüncü grubatitanyum mikroplakla fiksasyonu takiben tek doz intraperitoneal olarak 3 mg/kg çinkoverildi. Dördüncü gruba çinko kaplamalı titanyum mikroplakla fiksasyonu takiben tek dozintraperitoneal olarak 3 mg/kg çinko verildi. Titanyum mikroplaklarda çinko kaplama işlemiPVD (Physical Vapour Deposition) tekniğiyle yapıldı. Tüm deneklerin nazalkemiklerindekırık hattı oluşturuldu vebeş delikli düz mikroplak ve üç adet 5 mm mikrovidaile sabitlendi. Çalışılan grupların hepsi 6. Hafta sonunda sakrifiye edilerek histolojikdeğerlendirmeye alındı.Bulgular: Grupların histolojik incelemesine bakıldığında özellikle lokal ve sistemikçinko uygulanan gruplarda çinko uygulanmayan gruplara göre osteoblast sayısı dahayüksek ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,05). Ayrıca woven kemik yüzdelerinebakıldığında lokal ve sistemik çinko uygulanan gruplarda daha fazla bulundu veistatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05). İmmünhistokimyasal incelemelerdedeğerlendirmekriterleri olarak İmmunreaktivite skoru kullanıldı. Igf-1 için immünreaktivite skoru çinkokullanılan gruplarda çinko kullanılmayan gruplara göre daha yüksek olup istatistikselolarak anlamlı idi(p<0,05). TGF-ß için immünreaktivite skorunun gruplar arasındaki farkıistatistiksel olarak anlamlı değildi(p>0,05).Sonuç: Kırık iyileşmesinde lokal veya sistemik çinko kullanımının; osteoblastikaktiviteyi arttırdığı, kemik iyileşmesini gösteren woven kemik miktarını arttırdığı, lokalbüyüme faktörü olarak görev yapan IGF-1 hormonunu arttırdığı görülmüştür. Dolayısıylakırık hattının daha erken iyileşebileceği ve iyileşmenin çinko ile indüklenebileceğisonucuna varılmıştır.Anahtar Kelimeler: Maksilofasyal travma, kırık iyileşmesi, çinko, IGF-1, TGF-ß

Objective: The aim of this study is to investigate the use of local and systemic zinc in thehealing of maxillofacial fractures.Method: In this study, 32 New Zelland rabbits were used. The subjects were randomlydivided into four groups which contained eight subject in each group. The fracture line wasfixed with titanium microplates and drugs werenot administered in the control group. Thesecond group was fixed with zinc-coated titanium microplates.The third group was given asingle dose 3 mg/kg zinc intraperitoneally followed by fixation with titanium microplates.The fourth group was given a single dose 3 mg/kg zinc intraperitoneally followed byfixation with zinc-coated titanium microplates. Zinc coating process of titanium microplateswas performed with PVD(Physical Vapour Deposition) technique. All of the subjects werefractured on the nasal bones and the fracture lines were fixed with five-hole flat microplate and three 5 mm micro screws.All of the groups were sacrificed at the end of the sixthweek and evaluated histologically.Results: The local and systemic zinc-treated group had a higher number of osteoblastcells and there was a statistically significant difference (p<0,05). Also looking at the wovenbone percentage, the group that treated with local and systemic zinc was found to behigher and there was a statistically significant difference (p<0,05). Immunohistochemicalinvestigations were used for immunoreactivity score as the evaluation criteria. IGF-1immunoreactivity score of the groups that was used zinc were higher than the groups thatwasn't used zinc and there was a statistically significant difference (p<0,05). There was nostatistically significant difference between the four groups on TGF-ß immunoreactivityscore (p>0,05).Conclusion: Local or systemic use of zinc in fracture healing has been seen to increasethe osteoblastic activity, amount of woven bone and the IGF-1 hormone. Consequently ıthas been concluded that, the fracture linecan recover earlier and may be induced withzinc.Key words: Maxilofacial trauma, bone healing, zinc, IGF-1, TGF-ß