Pegile interferon tedavisi alan kronik hepatit B infeksiyonlu olgularda 6. ay ve tedavi sonu virolojik yanıtı belirleyen bağımsız değişkenler

Abstract

Bu retrospektif çalışmada Ocak 2001-Kasım 2007 tarihleri arasında SB İstanbulEğitim ve Araştırma Hastanesi Kronik Hepatit Polikliniği'nde takip edilen pegile interferontedavisi alan kronik hepatit B enfeksiyonlu olgularda tedavi sonu virolojik yanıt başarısı ve bubaşarıyı etkileyen faktörler araştırıldı.Çalışmaya pegile interferon monoterapisi alan, koinfeksiyon ve yandaş hastalığıolmayan tüm hastalar dahil edildi. Tedavi sonu virolojik yanıt gelişmesini etkileyebileceğidüşünülen; olguların tedavi öncesi HBV DNA ve ALT düzeyi, HBeAg durumu, yaş, cinsiyet,vücut kitle indeksi, alkol kullanımı, karaciğerin histolojik bulguları, daha önceden standartinterferon tedavisi alıp almadığı ve almış olduğu peginterferon türü ile ilgili bilgiler dosyabilgilerinden incelendi. Tedavi başarısını değerlendirmek için de HBeAg pozitifler için 6.aydaki HBV DNA düzeyi ve HBeAg serokonversiyonu oranı, HBeAg negatifler için12.aydaki HBV DNA düzeyi ile iligili bilgileri dosya bilgilerinden kaydedildi. Tedavi sonuvirolojik yanıt; PZR yöntemiyle HBV DNA'nın negatifleşmesi olarak kabul edildi.Çalışmamızda HBeAg pozitif olguların %4'ünde, HBeAg negatiflerin %70,4'ündetedavi sonunda virolojik yanıt gelişmişti. HBeAg negatif tedavi sonu virolojik yanıtlıolguların %76,3'ünde 3. ayda erken virolojik yanıt gelişmişti. HBeAg pozitif olguların tedaviöncesi serum HBV DNA düzeyleri HBeAg negatif olgularınkinden yüksekti. Tedavi öncesiALT yüksekliği HBeAg pozitif olguların %36'sında, HBeAg negatif olguların da %48,1'indevardı. ALT yüksekliği tek başına tedavi sonu virolojik yanıt başarısını etkileyen bir değişkendeğildi.Bu çalışmanın sonucunda pegile interferon monoterapisi alan kronik hepatit Benfeksiyonlu olgularda tedavi öncesi serum HBV DNA düzeyinin tedavi sonu virolojik yanıtgelişmesini etkileyen en önemli bağımsız değişken olduğunu tespit ettik. Tedavi öncesi ALTdüzeyi, yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi, alkol kullanımı, önceden standart interferon tedavisialmış olma, karaciğerin histolojik bulguları ve kullanılan pegile interferon türü ile tedavi sonuvirolojik yanıt gelişmesi arasında istatistiksel olarak bir ilişki olmadığını gördük. HBeAgpozitif olgularda tedavi başarı oranının düşük olmasının nedeni olarak olguların tedavi öncesiHBV DNA düzeylerinin yüksek olması gösterilebilir. Üçüncü ayda erken virolojik yanıtgelişmesi kronik hepatit B enfeksiyonlu olgularda tedavi başarısını tahmin etmede bir önbelirleyici olabileceği düşüncesine vardık.Anahtar kelimeler: HBeAg pozitif kronik hepatit B, HBeAg negatif kronik hepatit B,pegile interferon tedavisi, cevap belirleyicileri, HBeAg serokonversiyonu.

In this retrospective study, we aimed to determine the level of end of treatmentvirological response and the parameters which contribute to this in patients with chronichepatitis B receiving peginterferon monotherapy.The cases were selected among the patients seeking medical care in our chronic viralhepatitis clinic between January 2001 and November 2007. All patients given peginterferonand did not have any underlying disease were included. Baseline serum HBV DNA and alaninaminotranspherase levels, HBeAg status, patient age, gender, body mass index, alcoholconsumption, liver biopsy scores, previous conventional interferon usage and the type ofpeginterferon used were recorded. To evaluate the end of treatment results, such criteria asserum HBV DNA levels and HBeAg seroconversion for HBeAg positive patients after the 24weeks treatment period; and serum HBV DNA levels for HBeAg negative patients after 48weeks treatment period were used. End of treatment virological response were accepted anegative serum HBV DNA.The percentage of end of treatment virological response was 4 % in HBeAg positivepatients, and was 70,4 % in HBeAg negtaive patients. Of the HBeAg negative patients whohad end of treatment virological response 76,3 % had at the same time a virological responsseat 12 weeks treatment period. Overall the baseline serum HBV DNA levels were higher inHBeAg positive patients than those of HBeAg negative. Of HBeAg positive patients, 36 %had high levels of baseline alanin aminotranspherase. This proportion was 48,1 % in HBeAgnegative patients. Baseline alanin aminotranspherase levels were not the predictor of end oftreatment virological response.In this study we determined that in patients with chronic hepatitis B treated withpeginterferon, baseline serum HBV DNA levels were the most important predictor for the endof treatment virological response. Baseline alanin aminotranspherase level, patient age,gender, body mass index, alcohol consumption, liver biopsy scores, previous conventionalinterferon usage and the type of peginterferon used were not statistitically significantparameters. We considered that the high level of treatment failures among HBeAg positivepatients may be due to the baseline excessive serum HBV DNA levels in these patients. Weconcluded that early virological response (at 12 weeks of treatment) may be a predictor of endof treatment virological response.Key words: HBeAg positive chronic hepatitis B, HBeAg negative chronic hepatitis B,peginterferon therapy, predictor of virologic response, HBeAg serocenversion.