Anti-TNF tedavi alan hastalarda doğal öldürücü hücre toksisitesinin değerlendirilmesi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Günümüzde anti-TNF ilaçların inflamatuar hastalıklarda kullanımı güngeçtikçe artmaktadır. Bu ilaçlarla artmış infeksiyon ve lenfoma riski halentartışılmaktadır. Doğal öldürücü hücre toksisitesi vücudumuzun infeksiyonlara vetümörlere karşı önemli bir savunma bariyeridir. Doğal öldürücü hücre toksisitesiin vitro ortamlarda TNF bağımlı olarak ortaya çıkmakta ve bu etkiler ortamamonoklonal TNF reseptör antikorları konarak ortadan kaldırılabilmektedir. Bunedenle anti-TNF kullanan inflamatuar romatolojik hastalığı olan hastalarda doğalöldürücü hücre toksisitesinin anti-TNF kullanmayan hastalara ve sağlıklıkontrollere göre nasıl değiştiğini gösteren bir çalışma planladık.Bu çalışmaya ACR (American College of Rheumatology)- 1987kriterlerine göre RA tanısı konulan 29, modifiye New York kriterlerine göre AStanısı almış 47 ve CASPAR (Classification of Psoriatic Arthritis) çalışmasıkriterlerine göre PsA tanısı almış 11 hasta ve 67 sağlıklı kontrol dahil edildi.Hastalar anti-TNF tedavi alıp almamalarına göre alt gruplara ayrıldı. Tümhastaların yaş, cinsiyet, hastalık süresi, lökosit ve lenfosit değerleri, ESR, CRPdeğerleri, hastalık aktiviteleri (DAS28, BASDAI, DAS) ve almakta olduklarıtedaviler kaydedildi. Hastaların doğal öldürücü hücre toksisiteleri, periferikkandan elde edilen lenfositlerle K562 lösemi hücreleri kullanılarak elisa yöntemiile tespit edildi.Biyolojik tedavi almaları göz önünde bulundurulmadan RA, AS,PsA hastaları ve sağlıklı kontrollerin de NK sitotoksisitesi arasında istatistiksekanlamlı bir fark yoktu (p=0,848). Anti-TNF tedavi alan hastalar, diğer tedavi alanhastalarla ve sağlıklı kontrol grupları ile karşılaştırıldığında yine anlamlı birfarklılık izlenmedi (p=0,744). Biyolojik tedavi alan ankilozan spondilitlihastalarla, diğer tedavileri alan AS hastaları karşılaştırıldığında NKsitotoksisiteleri benzerdi (p=0,79). Ankilozan spondilit hastalarının NKsitotoksisitelerinde hastalık aktivite indeksi BASDAI'ye göre (BASDAI≥4-BASDAI<4) anlamlı bir farklılık yoktu (p=0,425). Romatoid artrit hastaları dahastalık aktivite indeksi DAS28'e göre orta-yüksek aktiviteli hastalarla düşükaktiviteli ve remisyondaki hastalar (DAS28>3,2-DAS28≤3,2) karşılaştırıldığındaNK sitotoksisiteleri yine benzerdi (p=0,614)Sonuç olarak, in vitro testlerde gösterilmiş olan TNF bağımlı doğalöldürücü hücre sitotoksisitesine rağmen, çalışmamızda anti-TNF tedavi alanhastalarla, almayanlar ve sağlıklı kontroller arasında doğal öldürücü hücresitotoksisitesi açısından anlamlı bir fark izlenmemiştir. Bu sonuç anti-TNFilaçların kullanımı ile hastalarda endişe oluşturacak boyutlarda infeksiyon vemalignite gelişimi olmamasını açıklayabilir.Anahtar Sözcükler: Anti-TNF Tedavi, Doğal Öldürücü Hücre Toksisitesi,Romatoid Artrit, Ankilozan Spondilit, Psöriatik Artrit. Currently, TNF inhibitors are widely used in the treatment ofinflammatory disease. Increased serious infection and lymphoma risk with theseagents are still controversial. Natural killer cell toxicity is an important defensebarrier of the body against infections and tumors. Natural killer cell (NKC)toxicity occurs TNF dependent in vitro and it can be inhibited by addingmonoclonal TNF receptor antibodies to the medium. Thus, we planned toinvestigate how natural killer cell toxicity changes in patients treated with TNFinhibitors compared to patients treated with conventional DMARDs and healthycontrols.We included 29 RA patients diagnosed according to ACR-1987 criteria(American College of Rheumatology) 47 ankylosing spondilytis patientsaccording to modified New York criteria, 11 PsA patients consistent withCASPAR (Classification of Psoriatic Arthritis) study criteria and 67 healthycontrols. Patients were distributed to subgroups considering their treatment withTNF inhibitors and rheumatological disorder. Age, sex, disease duration,leukocyte and lymphocyte counts, ESR and CRP values, disease activity indexes(DAS28, BASDAI, DAS) and medications of all patients were recorded.Lymphocytes from the peripheral blood of patients were confronted with K562leukemia cells and natural killer cell toxicity was measured with elisa method.NKC cytotoxicity was not different among RA, AS, PsA patients andhealthy controls independent from their treatments. (p=0,848). Patients treatedwith anti-TNF therapies, patients treated with conventional DMARDs and healthycontrols did not differ regarding NKC cytotoxicity (p=0,744). Again, NKCcytotoxicity was similar in patients with AS whether they were treated with anti-TNF therapy or not (p=0,79). There wasn't a difference between AS patientswhen they were classified according to disease activity (BASDAI≥4 andBASDAI<4) (p=0,425). Also NKC cytotoxicity did not differ between RApatients with moderate and high disease activity (DAS28>3,2) compared to RApatients with low disease activity and remission (DAS28≤3,2) (p=0,614).In conclusion, in spite of in vitro shown TNF dependent natural killer celltoxicity, we didn't observe any significant difference in patients treated with anti-TNF therapy compared to patients treated with conventional DMARDs andhealthy controls. This result may explain lower incidence of infections and tumorsthan expected theoretically in patients treated with anti-TNF therapies.Key words: Anti-TNF therapy, Natural Killer Cell Toxicity, RheumatoidArthritis, Ankylosing Spondylitis, Psoriatic Arthritis.
Collections