Çocukluk çağı menenjit olgularının değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Menenjit, mortalite ve sekelleriyle halen çok ciddi bir hastalıktır. Bakteriyel veya pürülan menenjit sıklık, sekel ve öldürücülük yönünden en önemli tiptir. Genellikle viruslarca oluşturulan aseptik menenjit daha sık ise de önemli sekeli nadirdir ve kendini sınırlayan bir hastalıktır. Bu çalışmada Sağlık Bakanlığı Ankara Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği'inde 1 Ocak 1989-31 Aralık 1993 tarihleri arasında menenjit tanısı ile yatırılarak tedavi edilmiş olan 105 olgu retrospektif olarak değerlendirildLDikkat edilmesi gereken yakınma, fizik muayene ve laboratuvar bulguları incelendi. Ayrıca menenjitlerin tipleri, mevsimlere ve cinsiyete göre dağlımı, yaşam durumu ve tedavi sonuçları da irdelendi. Menenjit olgularının % 62'sİ bakteriyel,%37'si aseptik, %1'i ise tüberküloz menenjiti idi;erkek-kız oranı 1.5/1 bulundu ; bakteriyel menenjitlerde ilerleyen yaşla birlikte insidansta azalma, aseptik menenjitlerin insidansında ise artış olduğu görüldü, son bahar mevsiminde diğer mevsimlere göre menenjit insidansı daha düşük bulundu(%13). Ateşin tüm yaş gruplarında en önemli yakınma olduğu saptandı, tüm yaş gruplarında en sık rastlanan fizik muayene bulgusu yüksek ateş idi, çocuğun yaşı ilerledikşe meningeal iritasyonu bulguları daha belirgin olduğu ortaya çıktı ; küçük şocuklarda atipik semptomların hakim okluğu görüldü. Olguların %51'inin primer odağı üst solunum yollarıydı, aseptik menenjitlerin prognozu bakteriyel menenjitlere göre daha iyi bulundu ; mortalite oranı %11'di. Gelişen erken komplikasyonlardan dissemine inuavasküler koagülasyon %4 oranında bulundu. 39. Ateşli bir çocuk ile karşılaşıldığında, ateşi açıklayan bir neden bulunmadığı zaman mutlaka menenjitten şüphelenmek gerektiği, zira tedaviye nekadar erken başlanırsa prognozun okadar iyi olacağı; korunma ile.ilgili tedbirlere gerekli önem verilmesi, rutin olarak fokal infeksiyon taramaları yapılmasının gerekli olduğu düşüncesindeyiz. 40